เรามีหน้าที่ที่จะต้องภาวนา

ผู้ควบคุมวงออร์เกสตราที่มีชื่อเสียงคนหนึ่ง ขณะที่กำลังฝึกซ้อมบรรเลงเพลงอยู่นั้น ทุกสิ่งทุกอย่างดูเหมือนว่ากำลังไปด้วยความราบรื่น นักดนตรีทั้ง 150 คนกำลังทำหน้าที่ของตนเองอย่างเต็มความสามารถภายใต้การนำของเขา แต่เมื่อวงดนตรีได้บรรเลงมาถึงในช่วงกลางของบทเพลง ซึ่งเป็นช่วงที่มีท่วงทำนองที่ตื่นเต้นเร้าใจ เสียงไม้บาตองของผู้ควบคุมวงกระทบเข้ากับที่ตั้งโน้ตอย่างแรง ทุกคนต่างนิ่งเงียบ

“ขลุ่ยตัวเล็กหายไปไหน” ผู้ควบคุมวงร้องถาม
ผู้เล่นขลุ่ยไม่ได้มาร่วมฝึกซ้อมนั่นเอง และหูของผู้ควบคุมช่างระเอียดเสียเหลือเกิน เสียงใดขาดไป เขาก็รู้ได้

มนุษย์เราในฐานะที่เป็นสิ่งสร้างของพระเจ้ามีหน้าที่ที่จะต้องภาวนาสรรเสริญพระองค์ และเสียงของเราไม่ควรที่จะขาดหายไป หรือปล่อยให้คนอื่นต้องภาวนาโดยที่ขาดเสียงของเราไป