ความกตัญญู
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่วินส์ตัน เชอร์ชิล มักจะเล่าเสมอ เรื่องมีอยู่ว่า มีเด็กชายคนหนึ่งได้ตกจากสะพานลงไปในทะเล กะลาสีชราคนหนึ่งเห็นเด็กน้อยกำลังอยู่ในอันตราย ได้กระโดดลงไปช่วยเด็กน้อยทันทีโดยไม่ใส่ใจว่ามันเป็นการเสี่ยงมาก ๆ เพราะเขามีอายุมากแล้ว อาจจะไม่มีแรงพอที่จะว่ายฝ่าคลื่นที่แรง เขาเสี่ยงที่จะจมน้ำตายพร้อมกับเด็ก ที่สุดเขาว่ายพยุงเด็กผู้ชายคนนั้นซึ่งหมดสติขึ้นฝั่งได้อย่างปลอดภัย

    เพียงสองวันหลังจากนั้นแม่ของเด็กผู้ชายคนนั้นพาลูกชายของเธอมาที่สะพานที่เกิดเหตุ เธอตามหากะลาสีชราคนนั้น เมื่อพบแล้วแม่ของเด็กน้อยตรงเข้าไปหากะลาสีชราพร้อมกับลูกชายของเธอ เธอยิ้มให้กะลาสีชราก่อนถามว่า “ลุงเป็นคนที่โดดลงไปในทะเลเพื่อช่วยลูกชายฉันใช่ไหม”
    “ใช่ครับ” กะลาสีชราตอบ
    “ดีละ งั้นบอกฉันหน่อยสิว่าหมวกของลูกชายฉันที่ใส่มาที่นี่เมื่อสองวันก่อนมันหายไปไหน” คุณแม่จอมงกถามกลาสีชราทันที

ชวนรำพึง
การทำดีโดยไม่หวังสิ่งตอบแทน จะทำให้เรารักษาความสุขในจิตใจได้อยู่เสมอ เพราะไม่ใช่การทำดีทุกครั้งจะได้รับคำชม หลาย ๆ ครั้งเราอาจถูกต่อว่า ถูกเข้าใจผิดเพราะความดีที่เราทำ แต่พระเยซูเจ้าตรัสว่า “ผู้ที่ถูกเบียดเบียนข่มเหงเพราะความชอบธรรม ย่อมเป็นสุข เพราะอาณาจักรสวรรค์เป็นของเขา” (มธ 5:10)