ความหลากหลายของวิธีสอนคำสอน (CT 51)
148    พระศาสนจักรมิได้มีวิธีการเฉพาะอย่างหนึ่ง หรือวิธีการเดี่ยวใดๆ ในการถ่ายทอดความเชื่อ   แต่ทว่าพระศาสนจักรค่อนข้างจะเข้าใจวิธีการต่างๆ ในยุคเดียวกันโดยพิจารณาตามวิธีสอนของพระเป็นเจ้า  และรู้จักใช้ “สิ่งที่เป็นจริง สิ่งที่ประเสริฐ สิ่งที่ดีและบริสุทธิ์  สิ่งที่เรารักและให้เกียรติ  และสิ่งที่เป็นคุณธรรมหรือสิ่งที่มีค่าแก่การสรรเสริญ” (ฟป 4:8)

โดยความเป็นอิสระ สรุปได้ว่า พระศาสนจักรรับเอาวิธีการต่างๆ เหล่านั้นซึ่งไม่ขัดแย้งกับพระวรสาร  และรู้จักเอาสิ่งเหล่านั้นมาใช้  สิ่งนี้ได้รับการยืนยันมากพอในประวัติศาสตร์ของพระศาสนจักร  พรพิเศษมากมายในงานบริการด้านพระวาจาได้ก่อให้เกิดคำแนะนำเกี่ยวกับระเบียบวิธีสอนอย่างหลากหลาย  ดังนั้น “ความหลากหลายของวิธีการต่างๆ จึงเป็นเครื่องหมายอันหนึ่งของชีวิตและความสมบูรณ์ของสิ่งที่น่าสนใจ”  เช่นเดียวกับการแสดงความเคารพต่อบรรดาบุคคลที่เป็นเป้าหมายของการสอนคำสอน  ความหลากหลายดังกล่าวนี้เนื่องมาจาก “วัยและพัฒนาการด้านสติปัญญาของคริสตชนทั้งหลาย  ระดับวุฒิภาวะในเรื่องเกี่ยวกับพระศาสนจักรและด้านจิตใจ  รวมทั้งสถานการณ์อื่นอีกมากมายที่เป็นส่วนบุคคล” (อ้างถึง  CT 51)  ระเบียบวิธีสอนคำสอนมีวัตถุประสงค์ของการศึกษาในเรื่องความเชื่อที่ชัดเจน และนำเอาประโยชน์ของศาสตร์ต่างๆ ที่เกี่ยวกับวิชาครู และของการสื่อสารมาปรับเข้ากับการสอนคำสอน ในขณะเดียวกันก็ต้องพิจารณาถึงการได้มาซึ่งการสอนคำสอนในปัจจุบันจำนวนมากและน่าสังเกต