“การถ่อมองค์ลงมา” ของพระเป็นเจ้า (DV 13, CCC 684) เป็นการศึกษาหนึ่งสำหรับมนุษย์
146    พระเป็นเจ้าผู้ทรงประสงค์จะพูดกับมนุษย์ในฐานะมิตร (อ้างถึง DV 2)  ทรงเปิดเผยชัดเจนถึงวิธีสอนของพระองค์โดยการประยุกต์สิ่งที่พระองค์ต้องตรัสให้เข้ากับสภาพมนุษย์ของเรา อาศัยพระญาณอันประกอบด้วยความห่วงใยในวิธีพิเศษประการหนึ่ง (อ้างถึง DV 13) สิ่งนี้หมายความว่าการสอนคำสอนมีหน้าที่อันมิรู้จบสิ้นในการค้นหาสำนวนภาษาหนึ่ง  ที่สามารถสื่อพระวาจาของพระเป็นเจ้าและข้อความเชื่อของพระศาสนจักรในสถานการณ์ต่างๆกันของบรรดาผู้ฟัง ซึ่งเป็นพัฒนาการของการสอนคำสอน (อ้างถึง EN 63; CT 59) 

ในเวลาเดียวกัน การสอนคำสอนก็ยึดมั่นในความจริงที่ว่าพัฒนาการนี้จะสำเร็จไปได้โดยอาศัยพระหรรษทานของพระเป็นเจ้า และพระจิตเจ้าจะทรงโปรดให้เราทั้งหลายมีความยินดีในการทำงานนี้  ดังนั้น การสั่งสอนหลายแบบตามวิชาครูซึ่งเหมาะสมกับการสอนคำสอนก็คือ การสั่งสอนที่ทำให้เกิดการสื่อพระวาจาทั้งหมดของพระเป็นเจ้าในสภาวะความเป็นอยู่ที่จำเพาะสำหรับชนทั้งหลาย (อ้างถึง CT 31)