พี่น้องที่รัก เมื่อวานนี้ อาศัยพระวรสารประจำวัน ผมนำให้พี่น้องได้ไตร่ตรองถึงการเป็นคริสตชน การเป็นศิษย์ติดตามพระเยซูเจ้า ว่า เราเป็นคริสตชนทำไม เราต้องการอะไรกับการเลือกอันยิ่งใหญ่นี้ และวันนี้ อีกมุมหนึ่งของพระวาจาที่ต่อเนื่องกัน วันนี้ เราคงต้องถามว่า อะไรเป็นสิ่งที่เราภาวนา และวอนขอต่อพระเจ้า หรือต่อพระเยซูเจ้า
ในพระวรสารวันนี้ ( มก 10:32-45 ) ศิษย์ของพระเยซูเจ้าทั้งสองที่วอนขอพระเยซูเจ้า ขอนั่งข้างซ้าย ข้างขวาของพระองค์เมื่อพระองค์จะรับการปราดดาภิเษกเป็นพระมหากษัตริย์ พวกเขาวอนขอในแบบของโลกจริง พวกเขาอยากได้ดังที่พวกเขาคิด และที่สุด พระเยซูเจ้าทรงตรัสกับเขาทั้งสองว่า “ท่านไม่รู้ว่ากำลังขออะไร” เพราะเขาไม่รู้จริงๆ ว่าเขากำลังขออะไร แต่ที่มากกว่านั้น คือ เขาไม่รู้จักพระเยซูเจ้ามากเพียงพอว่าพระองค์ทรงเป็นใคร... ใช่ แม้ว่าเขาจะรู้ว่าพระองค์ทรงเป็นพระคริสตเจ้า อาศัยการยืนยันของนักบุญเปโตร แต่สิ่งที่ร้ายที่สุด ที่เป็นความไม่รู้หรือความโง่เขลาของพวกเขาคือ เขาไม่เข้าใจพระธรรมชาติของการเป็นพระแมสซิยาห์ของพระองค์เอาเสียเลย... ใช่ พระองค์จะทรงเป็นกษัตริย์ แต่ว่า ความเป็นกษัตริย์ของพระองค์ ไม่ใช่ความเป็นกษัตริย์ของโลกอย่างที่พวกเขาคิดและเข้าใจ คำวอนขอของเขาจึงออกมาเป็นเช่นนั้น... และที่มากที่สุด คือ พวกเขาติดตามพระองค์เพราะความอยากได้ซึ่งชื่อเสียงหน้าตา เกียรติยศ ตำแหน่ง การเป็นใหญ่เหนือคนอื่น... ต้องบอกว่า พวกเขาเข้าใจพระเยซูเจ้าผิดจริงๆ พวกเขาช่างไม่รู้จักพระองค์เอาเสียเลย
พี่น้องที่รัก วันนี้ พระองค์ทรงเปิดเผยกับบรรดาศิษย์เป็นครั้งที่สามในพระวรสารนักบุญมาระโกว่า พระองค์จะต้องทรงรับทรมาน สิ้นพระชนม์ และกลับคืนชีพ แต่บรรดาศิษย์ไม่เข้าใจเอาเสียเลย พวกเขายังคงเข้าใจว่า การเสด็จสู่เยรูซาแลมของพระองค์ พระองค์คงจะต้องเป็นดังที่พวกเขาคิดและเข้าใจ และการที่พวกเขาสละทุกสิ่งทุกอย่างมาติดตามพระองค์ ก็เพราะต้องการสิ่งเหล่านี้นี่เอง
โอ้... เป็นความไม่รู้จักพระองค์เอาเสียเลย ใช่... พระองค์จะทรงเป็นกษัตริย์ แต่พระองค์ทรงเป็นกษัตริย์แห่งความนอบน้อมเชื่อฟัง และบัลลังค์ของพระองค์คือไม้กางเขน... โอ้ พระเจ้า
พี่น้องที่รัก พี่น้องรู้จักพระคริสตเจ้าผู้ที่พี่น้องติดตามมากน้อยเพียงใด และวันนี้ พี่น้องขออะไรจากพระองค์... พี่น้องที่รัก ขอให้เราเรียนรู้ ขอให้เรารู้จักพระองค์มากๆ มากขึ้นทุกวัน ขอให้คำวอนขอของเรา คือคำภาวนาที่นอบน้อมเชื่อฟังที่สุดต่อพระประสงค์ของพระเจ้า ดังบทอ่านแรกในวันนี้ (บสร 36:1,4-5ก,10-17) โปรดทรงบันดาลคำพยากรณ์ที่กล่าวไว้ในพระนามของพระองค์เป็นจริงเถิด... นี่ไม่ใช่คำขออะไร นอกจาก “ขอให้พระประสงค์ของพระองค์จงสำเร็จไปเถิด”
พี่น้องที่รัก และเราอยากได้อะไรจากพระองค์ เราอยากเป็นใหญ่หรือ มันเป็นสิ่งที่ตรงกันข้ามในสายตาของโลกสุดๆ เมื่อพระองค์ทรงตรัสว่า “ผู้ใดที่ปรารถนาจะเป็นใหญ่จะต้องทำตนเป็นผู้รับใช้ผู้อื่น และผู้ใดที่ปรารถนาจะเป็นคนที่หนึ่งในหมู่ท่าน ก็จะต้องทำตนเป็นผู้รับใช้ทุกคน เพราะบุตรแห่งมนุษย์มิได้มาเพื่อให้ผู้อื่นรับใช้ แต่มาเพื่อรับใช้ผู้อื่น และมอบชีวิตของตนเป็นสินไถ่เพื่อมนุษย์ทั้งหลาย”
นี่แหละ พี่น้องที่รัก หากเรารู้จักพระองค์แล้วไซร้ นี่แหละ คือคำภาวนาที่ดีที่สุด นี่แหละคือสิ่งที่เราควรจะวอนขอที่สุดด้วยหัวใจที่สุภาพและนอบน้อมเชื่อฟังเช่นพระองค์ “ขอให้พระประสงค์ของพระองค์จงสำเร็จไป”
ขอพระเจ้าทรงอวยพระพรและประทานสันติสุข
(ขอขอบคุณ : Francis Xavier, ofm.)
