“ประตูสู่ความเชื่อ” (Doorway to Faith)

วันที่ 326

ความอิจฉาริษยา  (CCC ข้อ 2538-2540)                           

‘ความอิจฉาริษยาเป็นบ่อเกิดของความเกลียดชัง การนินทา ใส่ความ ความรู้สึกดีใจเมื่อผู้อื่นได้รับทุกข์ รู้สึกเสียใจเมื่อผู้อื่นประสบความสำเร็จ’ (นักบุญเกรโกรี องค์ใหญ่)

ความอิจฉาริษยาเป็นบาปต้นที่ทำให้รู้สึกเหน็ดเหนื่อย เพราะทำให้เราสิ้นเปลืองพลังงานและทำให้ใจของเราเศร้าโศก ผู้มีปรีชาญาณสอนว่าเพราะความอิจฉาของปีศาจ ความตายจึงได้เข้ามาในโลก (เทียบ 2:24) นักบุญออกัสตินเห็นว่าความอิจฉาริษยาเป็น “นิสัยชั่วของปีศาจ” (CCC 2539) 

      เมื่อความอิจฉาริษยานี้ต้องการให้เพื่อนพี่น้องได้รับอันตรายอย่างหนัก ความรู้สึกเช่นนี้ก็เป็นบาปรุนแรง (CCC 2539) บางคนอาจมีแนวโน้มแบบนี้มากกว่าคนอื่น สำหรับบางคนก็ต้องทุกข์ทรมานจากการต่อสู้กับความโน้มเอียงนี้อย่างรุนแรงไปจนตลอดชีวิต เราจะสามารถเอาชนะหรือต่อต้านความอิจฉาริษยานี้ได้อย่างไร ก็โดยการปฏิบัติตามพระบัญญัตินั่นเอง 

    อาศัยการแสดงความใจกว้างต่อเพื่อนพี่น้อง ร่วมยินดีกับความสำเร็จของพวกเขา ดังที่นักบุญยอห์น คริซอสโตมสอนว่า “… ขอพระเจ้าจงได้รับพระพรเถิด ขอพระองค์มีผู้รับใช้ที่ไม่มีความอิจฉาริษยา แต่ร่วมยินดีด้วยกันเมื่อผู้อื่นประสบความสำเร็จ” (YOUCAT 466) 

ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า โปรดทรงช่วยข้าพเจ้าให้สามารถต่อต้านและเอาชนะบาปแห่งความอิจฉาริษยา ด้วยการสรรเสริญและขอบคุณพระองค์สำหรับพรสวรรค์และพระพรทุกประการที่ได้รับ อีกทั้งให้ข้าพเจ้ารู้จักยื่นมือแห่งความเมตตาและแสดงน้ำใจดีต่อเพื่อนพี่น้อง                                                                                                                                      

.

(Archbishop Bernard Longley, Doorway to Faith: Unlocking the Mystery of Faith. A Journey of Prayer Through the Catechism of the Catholic Church, London , Alive Publishing Ltd., 2014.)

.

โดยแผนกคริสตศาสนธรรมอัครสังฆมณฑลกรุงเทพฯ