การเป็นอาสาสมัครกับคุณแม่เทเรซา
โดยแอนนา คาปิซซี (Anna Capizzi)
ห้องข่าวโพสต์เมื่อ 16 สิงหาคม 2016
(อาสาสมัครอธิษฐานก่อนที่หลุมฝังศพของแม่เทเรซาและเสนอวิงวอนเธอ. (CNS ภาพ / วิกตอเรีย Vissat)
การเป็นอาสาสมัครกับธรรมทูตแห่งเมตตาธรรมในกัลกัตตา
มีการเดินทางหลายพันครั้งแต่ละปีถึงเมืองกัลกัตตา ประเทศอินเดีย เพื่อให้เวลาช่วยคณะ
ซิสเตอร์บุญราศีเทเรซาที่ถูกก่อตั้ง เพื่อ “ดับกระหายของพระเยซูเจ้า” ด้วยการรับใช้คนจนในชุมชนแออัดของประเทสอินเดีย
ใครสามารถเป็นอาสาสมัครล่ะ และคุณไม่ต้องจัดแจงอะไรล่วงหน้าเลย – เพียงแค่หาที่พักล่วงหน้า และยื่นขอวีซ่านักท่องเที่ยว. ซิสเตอร์เริ่มรับสมัคอาสาสมัครใหม่สัปดาห์ละ 3 ครั้ง.
(CNS photo/Christiana Molnar) กลีบดอกไม้บนที่บรรจุศพของคุณแม่เทเรซา เรียงเป็นคำต่างๆสำหรับผู้ที่จะมาสวดาภาวนา)
อาสาสมัครมาจากทั่วทุกมุมโลก และไม่อาจจำเป็นต้องนับถือศาสนาคริสต์ หรือแม้แต่เป็นนักบวช บางคนใคร่รู้เกี่ยวกับงานของคุณแม่เทเรซา และเพียงแค่ "ต้องการที่จะทำบางอย่างที่ดี" โจ เรชินีเอลโย ที่ทำงานในเมืองกัลกัตตา 6 ครั้ง
เมื่ออาสาสมัครเดินทางมาถึง "เสียงขรมกลิ่นและสถานที่ท่องเที่ยว" สร้างความประทับใจกับเรอนี โรเดน ที่เป็นอาสาสมัครเป็นเวลาสองเดือน ในปี 2013 ในโครงการเรียนรู้การให้บริการภาคฤดูร้อนนานาชาติแห่งมหาวิทยาลัยนอตเตอร์ดัม.
การนำทางผ่านถนนที่วุ่นวาย เต็มไปด้วยฝุ่น ผู้คนเบียดเสียด เอลอยซา กรีนวอล์ด ธรรมทูต เพื่อเพิ่มจำนวนคาทอลิก ได้ทำงานอาสาสมัครเป็นเวลา 3 สัปดาห์ในปี 2015
อาสาสมัครพบว่า มันยากที่จะเห็นครอบครัวจำนวนมากและแต่ละคนนอนตามท้องถนน และ "ยิ่งยากที่จะเข้าใจความซับซ้อนมากขึ้นของความยากจน" และเจนนา อาน เป็นอาสาสมัครสองฤดูร้อน
แต่สิ่งนี้ทำให้อาสาสมัครมา เพื่อทำให้กลายเป็นคนที่ไม่มีใครต้องการ คนที่ถูกลืม คนที่ตกขอบของสังคมด้วย
วันนี้ เริ่มต้นด้วยพิธีบูชาขอบพระคุณเวลาหกโมงเย็น ตามด้วยอาหารเช้าที่เรียบง่าย ชา ขนมปังและกล้วย.ซิสเตอร์ร้องเพลง “ขอบพระคุณ” เพื่ออาสาสมัครที่กำลังจากไป และส่งทุกคนด้วยบทสวดสำหรับซิสเตอร์ แล้วร้องเพลง "ขอบคุณ" สำหรับวันทำงาน
(เอลอยซา กรีนวอลด์ ธรรมทูตฆราวาส สมัครเป็นอาสาสมัครที่ศานติฐาน บ้านสำหรับผู้หญิงและเด็กพิการ (CNS photo/courtesy Eloisa Greenwald)
แบ่งอาสาสมัครเป็นกลุ่มและเดินทางไปยังบ้านต่างๆทั่วเมืองที่มีซิสเตอร์ประจำ แต่ละหลังมีงานแพร่ธรรม มีจุดหมายพิเศษ
ที่บ้านศานติฐาน (Shanti Dan) สำหรับผู้หญิงและเด็กหญิงพิการ.อานใช้เวลาตอนเช้ากับเด็กๆ "ร้องเพลง, เต้นรำ, ทำสมาธิ ทำงานอย่างเงียบๆ เรียนเรื่องสีและตัวเลข การรดต้นไม้ในสวน."
อานกล่าวว่า "ในช่วงสองปีที่ผ่านมา สาว ๆ ที่ศานติฐาน ได้สอนฉันมากจริงๆเกี่ยวกับความรักและการยอมรับ มากกว่าที่ฉันจะตอบแทนได้"
กรีนวาล์ดกล่าวว่าอาสาสมัครอื่น ๆ ลงมือทำงาน "ฉันประทับใจมาก” "คุณทำสิ่งที่สกปรกได้อย่างถูกต้อง – เช่นการแบกถังน้ำ"
ในขณะที่อาสาสมัครส่วนใหญ่ไม่สามารถสนทนาภาษาบังกาลีหรือภาษาฮินดูได้ พวกเขายังคงหาวิธีที่จะสื่อสาร "เราจะพยายามที่จะรู้ชื่อของพวกเขา" เลวี รัช ธรรมทูตพร้อมกับเพื่อนนักศึกษามหาวิทยาลัยคาทอลิที่ใช้เวลาห้าสัปดาห์ที่นั่น ในปี 2015
ซิสเตอร์อนุญาตให้เดนี แบล นักศึกษาแพทย์ทำงานกับโรงเรียนแพทย์เครห์ตัน 5 สัปดาห์เพื่อผู้หญิงที่ถูกนำมาจากถนน
อาสาสมัครรับประทานอาหารกลางวันและงีบสักครู่ตามต้องการ ตอนบ่ายจบลงด้วยการนมัสการศีลมหาสนิท. แล้วอาสาสมัครไปรับประทานอาหารเย็นและอิสระที่จะทำกิจกรรมตอนเย็นของตัวเอง
อาสาสมัครใช้เวลาที่นั่น เพื่อสำนึกถึงจิตตารมณ์และการวางตนของธรรมทูตแห่งเมตตาธรรม
โรเดนพูดถึงซิสเตอร์ว่า “ทำงานอย่างบึกบึน แต่ก็เต็มไปด้วยความร่าเริง เข้มแข็งและมุ่งที่จะรักและช่วยเหลือผู้อื่น “ขณะเดียวกัน ทำให้ฉันละอายและพวกท่านสร้างแรงบันดาลใจให้ฉันเป็นคนดีขึ้น”
ซิสเตอร์มุ่งมั่นเช่นเดียวกับผู้สถาปนาคณะ. เมื่อซูซาน จอห์นสัน สมัครเป็นอาสาสมัคร.ในปี 2011 เธอกล่าวกับซิสเตอร์ว่า เธอคิดถึงลูก 6 คนในนิวเจอร์ซี่. แทนที่ซิสเตอร์จะปลอบซูซาน ซิสเตอร์กลับตอบอย่างท้าทายว่า “ลูกๆเหล่านี้ต้องคุณตอนนี้นะ”
กรีนวอลด์กล่าวว่า อาสาสมัครทั้งหมด ประสบกับการแปรสภาพว่า “ฉันรู้ว่า เป็นเรื่องสำคัญที่จะรับใช้คนยากจน” แต่ที่นั่น “ฉันสำนึกว่า ได้รับความช่วยเหลือมากมายจริงๆ”
เพื่อที่จะไปเมืองกัลกัตตา ต้องเตรียมใจและวางแผนอย่างรอบคอบ. เพื่อตอบรับพระวาจาของพระคริสตเจ้าว่า “ท่านทำสิ่งใดต่อพี่น้องผู้ต่ำต้อยที่สุดของเราคนหนึ่ง ท่านก็ทำสิ่งนั้นต่อเรา’
