ทำไมเราจึงควรนมัสการพระเจ้า
ทุกคนที่เข้าใจว่าเขาคือสิ่งสร้างของพระเจ้า จะรับรู้อย่างถ่อมตนในพระผู้ทรงสรรพานุภาพ และนมัสการพระองค์ อย่างไรก็ตาม คริสตชนนมัสการพระเจ้ามิใช่เพราะความยิ่งใหญ่ พระสรรพานุภาพ และความศักดิ์สิทธิ์ของพระองค์เท่านั้น แต่ยังคุกเข่าลงต่อหน้าความรักของพระเจ้า ซึ่งทรงมาบังเกิดเป็นมนุษย์ในพระเยซูคริสตเจ้า

ผู้นมัสการพระเจ้าอย่างแท้จริง จะคุกเข่าลงต่อหน้าพระองค์ หรือหมอบราบกับพื้น ท่าทีนี้แสดงออกถึงความยิ่งใหญ่และเรามนุษย์ต่ำต้อย แต่ขณะเดียวกัน มนุษย์ยิ่งใหญ่ที่สุดเมื่อเขาคุกเข่าลงต่อหน้าพระเจ้าด้วยใจอิสระและจริงใจ แม้ผู้ไม่เชื่อที่กำลังแสวงหาพระเจ้า และเริ่มภาวนาก็จะพบพระเจ้าได้
“ทุกวัน เมื่อดวงอาทิตย์ขึ้นและเมื่อดวงอาทิตย์ตก ผู้ที่เชื่อรื้อฟื้น “การนมัสการ” หรือการยอมรับการประทับอยู่ของพระเจ้า พระผู้สร้าง และองค์พระผู้เป็นเจ้าแห่งจักรวาล การยอมรับนี้เปี่ยมด้วยความกตัญญูจากส่วนลึกของหัวใจ และท่วมท้นอยู่ในทุกส่วนของชีวิต เพราะเหนือสิ่งอื่นใด การนมัสการและความรักพระเจ้าเท่านั้นที่เติมเต็มมนุษย์” (พระสันตะปาปา เบเนดิกต์ ที่ 16)