สิ่งใดกระตุ้นให้เราภาวนา
เราภาวนา เพราะเราเต็มเปี่ยมด้วยความปรารถนาพระเจ้าอย่างไม่มีสิ้นสุด และเพราะพระเจ้าทรงสร้างเรามาเพื่อพระองค์ “หัวใจของข้าพเจ้าไม่สามารถพักผ่อนได้ จนกว่าจะได้พักผ่อนในพระองค์” (นักบุญออกัสติน) และเราภาวนาเพราะเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับเราด้วย คุณแม่เทเรซา กล่าวว่า “เพราะข้าพเจ้าไม่สามารถวางใจในตัวข้าพเจ้าเอง ข้าพเจ้าจึงวางใจในพระองค์ตลอด 24 ชั่วโมง” (2556-2567,2591)

บ่อยครั้งเราหลงลืมพระเจ้า หลีกหนีและซ่อนตัวจากพระองค์ ไม่ว่าเราจะหลีกเลี่ยงการคิดถึงพระเจ้าหรือปฏิเสธพระองค์ แต่พระองค์ทรงประทับอยู่เพื่อเราเสมอ พระองค์ทรงแสวงหาเรา ก่อนที่เราจะแสวงหาพระองค์ พระองค์ทรงโหยหาเรา ทรงเรียกเรา เมื่อเราพูดกับมโนธรรมของตนเองแต่กลับรู้สึกว่ากำลังพูดอยู่กับพระเจ้า เมื่อเรารู้สึกโดดเดี่ยว ไม่มีใครพูดคุยด้วย แต่ทันใดก็สัมผัสได้ว่าพระเจ้าทรงพร้อมเสมอที่จะพูดคุยกับเรา เมื่อเราตกอยู่ในอันตราย เรารู้สึกได้ว่าพระเจ้าทรงตอบเสียงร้องขอความช่วยเหลือของเรา การภาวนาเป็นเสมือนการหายใจ การรับประทานอาหาร และการแสดงความรัก การภาวนาชำระเราและช่วยให้เราต่อสู้กับการประจญได้ การภาวนาเป็นพลังให้เราเข้มแข็งในความอ่อนแอ ขจัดความกลัว เสริมกำลัง และเพิ่มพลังใจให้เรา การภาวนาทำให้เรามีความสุข

ที่มา: YOUCAT เล่ม 4