68.บาปกำเนิด การตกในบาปของอาดัมและเอวามีผลต่อเราอย่างไร

บาปในความรู้สึกที่เข้มงวด บ่งบอกถึงความรู้สึกผิดสำหรับผู้ที่กระทำอันเป็นความรับผิดชอบส่วนบุคคล ดังนั้นคำว่า “บาปกำเนิด” หมายถึง ไม่ใช่บาปส่วนบุคคล แต่เป็นความหายนะ เป็นขั้นที่ตกต่ำของมนุษยชาติซึ่งติดต่อตัวมาตั้งแต่เกิด ตั้งแต่ก่อนที่เขาเองจะกระทำบาปด้วยการตัดสินใจอย่างอิสระ (388-389,402-404)

ในการกล่าวถึงเรื่องบาปกำเนิด สมเด็จพระสันตะปาปาเบเนดิกต์ที่ 16 ทรงกล่าวว่า เราต้องเข้าใจว่า “เราทุกคนรับยาพิษหยดหนึ่งไว้ในตัวเรา ยาพิษของวิธีการคิด ที่แสดงให้เห็นเป็นภาพลักษณ์ ไว้ในหนังสือปฐมกาล... มนุษย์ไม่ไว้วางใจพระเจ้า เมื่อถูกงูล่อลวง เขาปิดบังการถูกสงสัย... ว่าพระเจ้าคือคู่แข่งที่กำจัดเสรีภาพของเรา และเราจะเป็นมนุษย์อย่างเต็มที่เมื่อเราไล่พระองค์ออกไปอีกด้านหนึ่ง... มนุษย์ไม่ต้องการรับการดำรงอยู่ของเขา และความครบถ้วนของชีวิตของเขาจากพระเจ้า ในการกระทำเช่นนี้ เขาไว้ใจในการเสแสร้างมากกว่าในความจริง ดังนั้นชีวีตของเขาจึงจมอยู่ในความว่างเปล่า และในความตาย (สมเด็จพระสันตะปาปาเบเนดิกต์ที่ 16 8 ธันวาคม 2005)

สิ่งเลวร้ายที่สุดไม่ใช่การก่ออาชญากรรม แต่เป็นการไม่กระทำความดี ซึ่งบุคคลหนึ่งควรจะกระทำ นั่นก็คือบาปการละเลย ซึ่งเป็นบาปของการไม่รัก และไม่มีผู้ใดกล่าวหาเขาในเรื่องนี้ได้

Léon BLOY

(1846-1917 นักเขียนชาวฝรั่งเศส)

“พระวจนาตถ์ทรงรับธรรมชาติมนุษย์ และเสด็จมาประทับอยู่ในหมู่เรา เราได้เห็นพระสิริรุ่งโรจน์ของพระองค์ เป็นพระสิริรุ่งโรจน์ที่ทรงรับจากพระบิดา ในฐานะพระบุตรเพียงพระองค์เดียว”

ยอห์น 1:14