67. บาปคืออะไร

แก่นของบาปคือ การปฏิเสธพระเจ้า และปฏิเสธที่จะยอมรับความรักของพระองค์ สิ่งนี้แสดงออกด้วยการไม่เคารพต่อพระบัญญัติของพระองค์ ( 385-390)

บาปเป็นเรื่องที่มากกว่าความประพฤติไม่ถูกต้อง คือไม่ใช่เป็นเพียงความอ่อนแอทางจิต ในความรู้สึกส่วนลึกที่สุด  การปฏิเสธทุกประการ หรือการทำลายบางสิ่งบางอย่างที่ดี ก็คือการปฏิเสธความดีในตัวเอง คือการปฏิเสธพระเจ้า ในมิติที่ลึกซึ้งและน่ากลัวที่สุดของบาป คือ การแยกออกจากพระเจ้า ดังนั้นจึงเป็นการแยกออกจากแหล่งกำเนิดของชีวิต ด้วยเหตุนี้ความตายจึงเป็นผลที่ตามมาอีกประการหนึ่งของบาป โดยทางพระเยซูเจ้าเท่านั้น เราจึงจะเข้าใจถึงมิติอันสุดซึ้งของบาป พระเยซูเจ้าทรงประสบกับการปฏิเสธของพระเจ้า ในความเป็นมนุษย์ของพระองค์ พระองค์ทรงรับอำนาจความตายของบาปไว้ด้วยพระองค์เอง เพื่อที่จะไม่ต้องตกลงมายังเรา ซึ่งเราเรียกสิ่งนี้ว่า การไถ่กู้  224-237, 315-318, 348-468

เมื่อพระหัตถ์ของพระคริสตเจ้าถูกตะปูตรึงไว้บนไม้กางเขนนั้น พระองค์ทรงตอกตรึงบาปของเราไว้บนไม้กางเขนนั้นด้วย

นักบุญเบอร์นาร์ด แห่งแคลร์โวซ์ (1090-1153)

“งูบอกกับหญิงว่า... ท่านกินผลไม้นั้นวันใด ตาของท่านจะเปิดในวันนั้น ท่านจะเป็นเหมือนพระเจ้า”

ปฐก  3:4-5