เพลงสดุดีที่ 120
ประณามผู้ทำลายสันติ
ข้อความของ สดด บทนี้ชวนให้คิดว่าชาวยิวใจศรัทธาคนหนึ่งกำลังหวนคิดถึงช่วงเวลายากลำบากที่เขาพำนักอยู่ท่ามกลางชนต่างด้าวที่ไม่เป็นมิตรนอกแผ่นดินปาเลสไตน์ เขารู้สึกขมขื่นเมื่อระลึกว่าพวกเหล่านั้นมีแต่กล่าวมุสาใส่ร้ายเขา พยายามหาเรื่องทะเลาะกับเขาทั้งๆที่เขารักสันติ บัดนี้เขารู้สึกขอบคุณพระเจ้าที่ทรงฟังคำอธิษฐานของเขา และทรงช่วยเขาให้พ้นภัยกลับมาอยู่ในบ้านเมืองอีก เขาอ้อนวอนพระองค์ให้ทรงปกป้องเขาต่อไป ในบทเทศน์บนภูเขาพระเยซูเจ้าทรงสอนว่า “ผู้สร้างสันติย่อมเป็นสุข เพราะเขาจะได้ชื่อว่าเป็นบุตรของพระเจ้า” (มธ 5:9) นักบุญเปาโลก็สอนคริสตชนชาวโรม และสอนเราทุกคนด้วย ให้ดำเนินชีวิตในสันติกับทุกคน (รม 12:18)
บทเพลงของผู้แสวงบุญ
1 ในยามทุกข์ยาก ข้าพเจ้าร้องหาพระยาห์เวห์
พระองค์ก็ทรงตอบข้าพเจ้า
2 ข้าแต่พระยาห์เวห์ โปรดทรงช่วยข้าพเจ้าให้พ้นจากปากที่พูดเท็จ
และจากลิ้นหลอกลวง
3 เจ้าลิ้นหลอกลวงเอ๋ย พระองค์จะทรงตอบแทนเจ้าอย่างไร
และจะทรงตอบแทนมากกว่านี้อีกอย่างไร?
4 พระองค์จะทรงยิงเจ้าด้วยลูกธนูศึกสุดคม
พร้อมกับถ่านไม้ซากที่ลุกโชน
5 ข้าพเจ้าโชคร้ายที่ต้องอาศัยอย่างคนต่างถิ่นในแดนเมเชค
ต้องอาศัยอยู่ในกระโจมของชนเคดาร์
6 ข้าพเจ้าพำนักอยู่นานเกินไป
กับผู้คนที่เกลียดชังสันติ
7 ข้าพเจ้ารักสันติ
แต่เมื่อพูดถึงสันติ เขาทั้งหลายก็มุ่งจะทำสงคราม
