เพลงสดุดีที่ 65
บทเพลงขอบพระคุณ

    ภาคแรกของ สดด บทนี้กล่าวถึงการแก้บนและสารภาพบาป จึงดูเหมือนว่าแต่เดิม สดด บทนี้ใช้ภาวนาหลังจากเกิดทุพภิกขภัย เมื่อเกิดความกันดารอาหารประชาชนได้บนบานไว้ว่าจะถวายเครื่องบูชา ถ้าพระเจ้าโปรดให้มีฝนตก - ส่วนภาคที่สอง (ข้อ 5-13) น่าจะเป็นบทเพลงที่ใช้ในฤดูเก็บเกี่ยวพืชผลเมื่อประชากรนำข้าวที่เก็บเกี่ยวได้ครั้งแรกในปีนั้นมาถวายในเทศกาลขนมปังไร้เชื้อ งานฉลองนี้เป็นการยอมรับว่าพระเจ้าทรงเป็นผู้จัดให้มีฝนในฤดูใบไม้ร่วงเพื่อจะหว่านข้าวได้ และให้มีฝนในฤดูใบไม้ผลิเพื่อทำการเก็บเกี่ยวได้ เพลงสดุดีบทนี้เป็นเครื่องเตือนใจเราได้อย่างดีว่าเราต้องไม่คิดว่าสิ่งดีๆในธรรมชาติ เช่นฝนฟ้าตามฤดูกาลและการเก็บเกี่ยวอันอุดม เป็นเพียงปรากฏการณ์ตามธรรมชาติ แต่ต้องสำนึกว่าเป็นพระพรจากพระเจ้าที่เราจะต้องขอบพระคุณอยู่เสมอ เราจึงต้องพร้อมที่แบ่งปันพระพรเหล่านี้กับพี่น้องของเราที่ขัดสนด้วย
สำหรับหัวหน้านักขับร้อง เพลงสดุดี ของกษัตริย์ดาวิด บทเพลง

---

1    ข้าแต่พระเจ้า พระองค์ทรงสมควรจะได้รับการสรรเสริญในศิโยน
        ข้าพเจ้าจะแก้บนถวายพระองค์
2    พระองค์ทรงฟังคำอธิษฐาน
        มนุษย์ทุกคนจึงจะมาเฝ้าพระองค์
3    ข้าพเจ้าทั้งหลายหนักใจเพราะได้กระทำผิด
        แต่พระองค์ก็ทรงให้อภัย
4    ผู้ที่พระองค์ทรงเลือกสรรและทรงเรียกเข้ามาเฝ้าพระองค์ก็เป็นสุข
        เขาจะพำนักในราชฐานของพระองค์
    ข้าพเจ้าทั้งหลายจะได้รับพระพรจากบ้านของพระองค์อย่างเต็มเปี่ยม
        และจะได้รับความศักดิ์สิทธิ์จากพระวิหารของพระองค์
5    ข้าแต่พระเจ้าผู้ทรงช่วยข้าพเจ้าทั้งหลายให้รอดพ้น
        พระองค์ทรงตอบสนองด้วยการอัศจรรย์ที่เที่ยงธรรมของพระองค์
    พระองค์ทรงเป็นความหวังของมนุษย์ทุกคนจนสุดปลายแผ่นดิน
        และจนสุดทะเลที่อยู่ห่างไกล
6    พระองค์ทรงตั้งภูเขาให้มั่นคงด้วยพระอานุภาพ
        พระองค์ทรงอำนาจเป็นอาภรณ์
7    พระองค์ทรงทำให้เสียงคำรามของทะเล
        เสียงคำรามของกระแสคลื่น
        และเสียงโกลาหลของชนชาติทั้งหลายสงบลง
8    ผู้อาศัยอยู่ที่สุดปลายแผ่นดินต่างเกรงกลัว
        เมื่อเห็นเครื่องหมายอัศจรรย์ของพระองค์
        ทรงบันดาลให้แผ่นดินทางตะวันออกและตะวันตกร้องตะโกนด้วยความยินดี
9    พระองค์เสด็จเยี่ยมแผ่นดินและทรงบันดาลให้อุดมสมบูรณ์
        ทรงโปรดให้แผ่นดินมั่งคั่งอย่างมาก
    คลองของพระเจ้ามีน้ำเต็มล้น
        พระองค์ทรงจัดหาข้าวสาลีไว้ให้มนุษย์
        พระองค์ทรงเตรียมไว้เช่นนี้
10    คือทรงรดน้ำรอยไถให้ชุ่มฉ่ำ ทรงปรับพื้นดินให้ราบเรียบ
        ทรงพรมดินให้นุ่มด้วยสายฝน และประทานพรแก่หน่ออ่อนที่งอกขึ้นมา
11    พระองค์ประทานผลิตผลอุดมสมบูรณ์ในแต่ละปี
        พระองค์เสด็จไปที่ใด ที่นั่นก็มีแต่ความอุดมสมบูรณ์h
12     ทุ่งหญ้าในถิ่นทุรกันดารก็เริ่มชุ่มชื้น
        เนินเขาก็กึกก้องด้วยเสียงชื่นชม
13    ทุ่งหญ้ามีฝูงแพะแกะอยู่หนาแน่น
        หุบเขาก็สะพรั่งด้วยข้าวสาลี
        ทุกคนร้องเพลงและโห่ร้องด้วยความยินดี