บทที่ 1 ชีวิตภายในและชีวิตภายนอกของพระสงฆ์ตามแบบพระเยซูคริสตเจ้า
1. ชีวิตภายใน
    เราเป็น “กระจกเงาไร้ราคีส่องการกระทำของพระเจ้า เป็นภาพลักษณ์แห่งความดีล้ำเลิศของพระองค์” (ปชญ 7:26) แม้ท่านจะมีความอ่อนแอตามประสามนุษย์ ท่านต้องเป็นกระจกเงาไร้ราคีและภาพลักษณ์แห่งความดีล้ำเลิศของเรา ดังนั้น จึงต้องละทิ้งมิใช่แต่เพียงบาปหนักเท่านั้น แต่ให้หลีกหนีจากบาปเบาด้วย
    เมื่อคำนึงถึงดังนี้ เราจึงเกลียดบาปที่ฆราวาสกระทำด้วยความรู้ตัวและเต็มใจอย่างมาก แล้วจะมากขึ้นอีกสักเพียงใดถ้า
ศาสนบริกรของเราเป็นผู้กระทำ ท่านยังจะยืนยันว่าเราคาดหวังจากท่านมากเกินไปได้หรือ ถ้าเราปรารถนามิให้ท่านมีเจตนากระทำผิดต่อเรา บิดาคนหนึ่งไม่สามารถเรียกร้องสิ่งเดียวกันนี้จากบุตรชายที่ตนรักได้หรือ หรือว่ากษัตริย์พระองค์หนึ่งไม่สามารถเรียกร้องจากผู้รับใช้คนสนิทของพระองค์ได้หรือ ดังนั้น จงเป็นอย่างกระจกเงาไร้ราคีนี้เถิด
    ท่านต้องเป็นภาพลักษณ์แห่งความดีล้ำเลิศของเราด้วย ดังนั้น อย่ารู้สึกพอใจกับความสะอาดหมดจดจากบาป แต่ให้ปรารถนาที่จะตกแต่งตนเองด้วยคุณธรรมทุกประการ การหลีกหนีจากสิ่งต่างๆ อันอาจจะกระทำให้เราขุ่นเคืองนั้นยังไม่เพียงพอสำหรับท่าน ท่านควรแสวงหาสิ่งซึ่งเป็นที่พอใจเราด้วย   ด้วยวิธีนี้ท่านจะบรรลุถึงความครบครัน
    พระคัมภีร์ของเรา และคำสั่งสอนต่างๆ ของบรรดานักบุญของเรา ได้บอกให้ท่านทราบนับครั้งไม่ถ้วนแล้วว่า พระสงฆ์ต้องเพียรพยายามด้วยวิธีจำเพาะเพื่อบรรลุถึงความครบครัน ยิ่งกว่านั้น พระสงฆ์ผู้ไม่ปรารถนาที่จะดำเนินชีวิตในฐานะที่มีพระหรรษทาน ก็น่ากลัวจะถูกประณามอย่างหนัก ดังนั้น จึงควรเพียรพยายามที่จะกลายเป็นกระจกเงาไร้ราคี และภาพลักษณ์แห่งความดีล้ำเลิศของเรา