กระประยุกต์พระวรสารกับวัฒนธรรมท้องถิ่น*
10. แต่ไหนแต่ไรมา  ดูเหมือนจะเป็นประเพณีของศาสนจักรที่จะยอมรับวัฒนธรรมท้องถิ่นของชาติต่างๆ  ในส่วนที่แสดงออกถึงความสมบูรณ์อันไม่มีที่สิ้นสุดของพระเยซูคริสตเจ้าได้ดียิ่งขึ้น  โดยอาศัยรูปแบบของวัฒนธรรมทั้งมวลนี้เท่านั้นเป็นเครื่องช่วยเหลือที่จะทำให้คุณสมบัติดังกล่าวกระจ่างมากขึ้นทุกที  และพระศาสนจักรเองก็จะสามารถก้าวหน้าในการศึกษาความจริงอย่างลึกล้ำและประณีตมากขึ้นทุกวัน  ซึ่งความจริงนี้พระคริสตเจ้าก็ได้ทรงมอบไว้กับพระศาสนจักรอย่างสมบูรณ์อยู่แล้ว
    เมื่อถือหลักเกณฑ์สองประการ  ได้แก่  ความสอดคล้องระหว่างรูปแบบวัฒนธรรมต่างๆ ที่จะเลือกสรรกับพระวรสาร  และอีกประการหนึ่ง คือ ความเป็นอันเดียวกับพระศาสนจักรทั่วโลกแล้ว  จำเป็นต้องจัดแนวทางในการศึกษา (ซึ่งทั้งสภาสังฆราชต่างๆ  และสมณกระทรวงที่เกี่ยวข้องจะต้องเป็นผู้รับผิดชอบ) และในงานอภิบาล  เพื่อให้การผสมผสานระหว่างวัฒนธรรมกับความเชื่อคริสตชนนั้น  ได้แพร่หลายไปอย่างทั่วถึง  แม้กระทั่งในการสมรสและชีวิตครอบครัว
    การผสมผสานของวัฒนธรรมดังกล่าวจะเป็นหนทางพาไปสู่การสถาปนาพันธสัญญากับพระปรีชาญาณของพระเจ้าเสียใหม่ ซึ่งพระปรีชาญาณนั้นก็คือพระเยซูคริสตเจ้านั่นเอง พระศาสนจักรจะสมบูรณ์ขึ้นก็ด้วยวัฒนธรรมรูปแบบต่างๆ นั้น  ซึ่งถึงแม้ว่าอาจจะขาดเทคโนโลยีแต่ก็ยังอุดมด้วยสติปัญญาของมนุษย์  และยังมีคุณค่าอันยิ่งใหญ่ในแง่จริยธรรมที่ช่วยดำรงชีวิตได้อย่างงดงาม
    เพื่อให้เป้าหมายของการเดินทางที่ชัดเจนและวิถีทางได้รับการชี้แนะอย่างแน่นอน  ที่ประชุมสมัชชาพระสังฆราชซึ่งกระทำได้อย่างถูกต้อง  โดยเริ่มที่จะนำเอาแผนการของพระเจ้าสำหรับชีวิตสมรสและครอบครัวมาพิจารณาเป็นอันดับแรกอย่างเจาะลึก  ด้วยการกลับไปสู่  “จุดดั้งเดิม”  ตามคำสั่งสอนของพระเยซูคริสต์