ครอบครัวเอ๋ย  จงพยายาม “เป็น” สิ่งที่ท่าน “เป็น” เถิด
17.  ตามแผนการของพระเจ้าผู้สร้างและผู้ไถ่กู้  ครอบครัวนอกจากจะพบเอกลักษณ์ของตนคือสิ่งที่  “เป็น”  แล้ว  ยังพบภารกิจคือ  สิ่งที่ครอบครัวสามารถ  “ทำ”  และ  “ควรทำ” ด้วย บทบาทซึ่งพระเจ้าได้มอบให้ครอบครัวปฏิบัติทุกยุคทุกสมัยก็มาจากธรรมชาติของครอบครัวนั่นเอง  และยังแสดงถึงพลังพัฒนาที่เจริญก้าวหน้าและตรงกับสภาพความเป็นจริงของครอบครัว  แต่ละครอบครัวสามารถค้นหาและพบคำเตือนนั้นในตัวเองซึ่งเป็นสิ่งที่ไม่มีวันสูญสลายไปได้  และเป็นสิ่งที่ชี้ถึงศักดิ์ศรีในแก่นแท้และความรับผิดชอบของตน  นั่นคือ  “ครอบครัวเอ๋ยจงพยายามเป็นสิ่งที่ท่านเป็นเถิด”
    ดังนั้น  ครอบครัวจึงต้องกลับไปสู่  “จุดเริ่มต้น”  ของการสร้างสรรค์ของพระเจ้า  เพื่อจะได้รู้จักตัวเองและบรรลุถึงความจริงแท้  ไม่เพียงแต่ตามสิ่งที่เป็นอยู่เท่านั้นแต่ตามสิ่งที่เคยกระทำตลอดมาด้วย  ในแผนการของพระเจ้านั้น  พระองค์ได้ทรงแต่งตั้งครอบครัวให้เป็น  “กลุ่มที่รวมของชีวิตและความรักอันลึกซึ้ง”   เพราะฉะนั้น  ครอบครัวจึงรับภารกิจที่ต้องพยายามกลายเป็นสิ่งที่เป็นมากขึ้นเรื่อยๆ  หมายความว่า  ต้องพยายามเป็น  “กลุ่มที่รวมของชีวิตและความรัก”  ด้วยความมานะบากบั่นที่จะบรรลุถึงผลสำเร็จในอาณาจักรของพระเจ้าเช่นเดียวกับสรรพสิ่งที่ได้ทรงสร้างซึ่งได้รับผลแห่งการไถ่กู้ทั้งมวลที่สุดในทัศนะซึ่งบ่งถึงรากฐานแท้ของความจริงก็ต้องกล่าวว่า  “ความรัก”  นี่แหละที่กำหนดแก่นแท้และบทบาทของครอบครัวโดยเฉพาะ  ดังนั้น  ครอบครัวได้รับภารกิจที่จะต้องพิทักษ์รักษา  ประกาศ  และเผยแผ่ความรัก  ซึ่งเป็นภาพที่สะท้อนที่ทรงชีวิตและเป็นการเข้าร่วมส่วนโดยแท้ในความรักที่พระเจ้ามีต่อมนุษยชาติและต่อพระศาสนจักร  เจ้าสาวของพระองค์
    บทบาทหน้าที่ของครอบครัวแต่ละประการเป็นการแสดงออกและเป็นการปฏิบัติภารกิจขั้นพื้นฐานดังกล่าวให้สำเร็จลุล่วงไป เพราะฉะนั้น จำเป็นต้องพิจารณาภารกิจที่ละเอียดซับซ้อนของครอบครัวและชี้ลักษณะที่แตกต่างกันแต่ก็ยังสัมพันธ์กันอย่างใกล้ชิดของภารกิจนี้
    ดังนั้น  โดยถือเอาความรักเป็นจุดเริ่มต้นและเป็นหลักเกณฑ์โดยตลอด  ที่ประชุมจึงเน้นถึงหน้าที่ทั่วไป  4  ประการของครอบครัว  คือ
1.    สร้างชุมชนมนุษย์
2.    รับใช้ชีวิต
3.    มีส่วนในการพัฒนาสังคม
4.    มีส่วนร่วมในชีวิตและภารกิจของพระศาสนจักร