แผนกคริสตศาสนธรรม อัครสังฆมณฑลกรุงเทพฯ

CATECHETICAL CENTER OF BANGKOK ARCHDIOCESE

thzh-CNenfritjako

การอบรมสั่งสอนคุณค่าพื้นฐานของชีวิตมนุษย์
37.  ในทุกวันนี้  ความยากลำบากต่างๆ ในกิจกรรมอบรมดูแลลูกมีมากยิ่งขึ้นเรื่อยๆ กระนั้นก็ดี พ่อแม่ยังต้องอบรมดูแลลูกด้วยความมั่นใจและความกล้า  ให้ลูกๆ มีความคุ้นเคยกับคุณค่าที่จำเป็นในชีวิตมนุษย์  ลูกๆ ควรจะเจริญเติบโตโดยมีทัศนะที่เป็นอิสระเหมาะสมพอดีในการใช้สอยของที่เป็นวัตถุ  และยินยอมเลือกดำเนินชีวิตตามแบบที่เรียบง่ายและเคร่งครัด  โดยเชื่อมั่นในข้อความที่ว่า  “คุณค่าของมนุษย์อยู่ในสิ่งที่เขา  เป็น  มากกว่าจะอยู่ในสิ่งที่เขา  มี”
    ถึงแม้จะต้องดำเนินชีวิตในสังคมที่สั่นคลอนและที่กำลังจะสลายไปเพราะความตึงเครียดและการชิงดีชิงเด่นซึ่งเกิดมาจากความแข่งขันอย่างรุนแรงระหว่างความโลภต่างๆ ของคนที่เชื่อแต่ใจของตนและเห็นแก่ตัวก็ตาม  อย่างไรก็ดี  ลูกๆ ก็ต้องประกอบด้วยจิตสำนึกในความยุติธรรมอันเที่ยงแท้  ซึ่งคุณค่านี้เพียงอย่างเดียวจะสามารถนำใจมนุษย์ให้เคารพนับถือศักดิ์ศรีความเป็นคนได้  แต่ยิ่งเหนือกว่านั้นอีก  ลูกๆ ต้องประกอบด้วยจิตสำนึกในความรักที่แท้จริงนั่นคือ  การเอาใจใส่และการรับใช้คนอื่นอย่างจริงใจด้วยความเสียสละ  โดยเฉพาะอย่างยิ่งต่อคนยากจนและคนที่ขัดสนที่สุด  ที่จริงครอบครัวเป็นโรงเรียนแห่งแรกและสำคัญยิ่งที่สอนคุณธรรมทางชีวิตสังคม  ด้วยเหตุว่าครอบครัวรวมเป็นกลุ่มได้ก็เพราะความรัก  ครอบครัวจึงตระหนักดีว่า  การอุทิศตนเองนั้นเป็นแนวทางชี้นำและช่วยตนให้เจริญเติบโตได้  จิตตารมณ์แห่งการอุทิศตัวให้แก่กันและกันซึ่งเปรียบเสมือนเป็นวิญญาณของความรักระหว่างสามีภรรยานั้น  ก็ยังปรากฏว่าเป็นแบบฉบับและบรรทัดฐานของการอุทิศตัวให้แก่กันและกันระหว่างพี่ๆ น้องๆ  และระหว่างคนวัยต่างๆ ที่ร่วมชีวิตในครอบครัวด้วย  อนึ่ง  ความสัมพันธ์และการแบ่งปันทุกสิ่งทุกอย่างให้แก่กันซึ่งเป็นลักษณะปกติของชีวิตประขำวันในครอบครัวทั้งในยามสุขและยามทุกข์นั้น  ก็เป็นวิธีการอบรมที่แน่นอนและเกิดผลมากที่สุดเพื่อนำลูกๆ เข้าสู่สังคมที่กว้างด้วยการปฏิบัติตามจิตสำนึกรับผิดชอบที่เกิดผลอย่างงดงามอีกด้วย
    การอบรมสั่งสอนว่า  ความรักเป็นการอุทิศตัว  เป็นข้อพื้นฐาน  ซึ่งพ่อแม่จะละเว้นไม่ได้เมื่อสอนลูกในเรื่องเพศศึกษาที่ชัดเจนและรอบคอบ  วัฒนธรรมปัจจุบันเป็นส่วนใหญ่ลดคุณค่าของเพศมนุษย์ลงให้เป็นแต่เพียงเรื่องสามัญธรรมดา  เพราะเข้าใจเพศและการปฏิบัติกิจกรรมทางเพศอย่างคับแคบและน่าสมเพช  โดยนึกว่าเพศเกี่ยวข้องกับร่างกายและความสนุกสนานของผู้ที่เห็นแก่ตัวอย่างเดียวเท่านั้น  เพราะฉะนั้นในหน้าที่อบรมสั่งสอนลูก  พ่อแม่จะต้องตั้งเป้าหมายที่แน่นอนว่า  เพศศึกษาควรเป็นการส่งเสริมความเป็นคนอย่างแท้จริงและอย่างครบบริบูรณ์ที่จริง  เพศเป็นสมบัติของบุคคลในทุกทาง  คือ  ทางร่างกาย ความรู้สึก รวมทั้งวิญญาณด้วย  และเพศแสดงความหมายลึกซึ้งของมันได้ก็ต่อเมื่อเพศเป็นเครื่องกระตุ้นคนให้อุทิศตัวเองในความรัก
    การสอนเพศศึกษาซึ่งเป็นสิทธิและหน้าที่ขั้นพื้นฐานของพ่อแม่เอง   จะต้องดำเนินไปตามการชี้แนะของพ่อแม่  ทั้งที่บ้านและที่สถานศึกษาซึ่งพ่อแม่ได้เลือกและสามรถควบคุมได้  ในโอกาสนี้  พระศาสนจักรยืนยันกฎเกณฑ์แห่งการทดแทนซึ่งโรงเรียนจะฝ่าฝืนไม่ได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในทุกครั้งที่โรงเรียนจะร่วมมือกับพ่อแม่ในการสอนเพศศึกษาตามเจตนารมณ์ของพ่อแม่เอง
    เมื่อพูดถึงเรื่องเพศศึกษา  จะละเว้นไม่พูดถึงการอบรมสั่งสอนเรื่องความบริสุทธิ์ไม่ได้  ความบริสุทธิ์นี้  คือ  ฤทธิ์กุศลที่ส่งเสริมบุคคลให้บรรลุถึงวุฒิภาวะอันเที่ยงแท้และบันดาลให้บุคคลนั้น  สามารถเคารพและยกย่อง “ความหมายของร่างกาย” ในฐานะที่เป็นสื่อระหว่างเพศทั้งสอง ยิ่งกว่านั้น  พ่อแม่คริสตชนควรพยายามสังเกตสัญญาณแห่งพระกระแสเรียก  และหมั่นสอนลูกว่า  การถือพรหมจรรย์เป็นรูปแบบที่ยอดเยี่ยมของการอุทิศตัวเอง  ซึ่งเป็นเนื้อแท้ของเพศมนุษย์
    ด้วยเหตุว่า  ในตัวบุคคล  คุณลักษณะทางเพศและคุณค่าทางจริยธรรมเกี่ยวข้องกันอย่างใกล้ชิด  การอบรมดูแลลูกจึงมีบทบาทที่จะช่วยเขาให้เรียนรู้และยกย่องบรรทัดฐานทางศีลธรรม  ซึ่งบรรทัดฐานเหล่านี้เป็นเครื่องยืนยันอันจำเป็นและประเสริฐที่จะช่วยให้ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกี่ยวกับเพศมนุษย์ได้เจริญเติบโตในตัวลูก  ตามรูปแบบที่สมกับความเป็นคนผู้รับผิดชอบ
    พระศาสนจักรจึงยึดมั่นในการต่อต้านกับเพศศึกษาในรูปแบบหนึ่งที่ขัดแย้งกับหลักเกณฑ์ของศีลธรรมที่แพร่หลายอย่างกว้างขวางซึ่งไม่มีความหมายอย่างอื่นนอกจากว่า    เป็นการปูทางให้เด็กลิ้มรสความสนุกสนาน  และเป็นการทำให้เขาต้องสูญเสียความสงบของจิตใจ  รวมเป็นการเปิดประตูให้อบายมุขทุกชนิดเข้ามา  แม้ในวัยที่ไร้เดียงสา