สมาคม คณะและกลุ่มต่างๆของฆราวาส
261 เป้าหมายของ “สมาคม คณะและกลุ่มต่างๆ ของฆราวาส” ที่มีอยู่หลากหลายรูปแบบ (อ้างถึง CT 70) ซึ่งพัฒนาอยู่ในพระศาสนจักรเฉพาะถิ่น จะต้องช่วยบรรดาศิษย์ของพระเยซูคริสต์ให้สามารถปฏิบัติพันธกิจสำหรับฆราวาสของพวกเขาในโลกและในพระศาสนจักรได้อย่างสมบูรณ์ คริสตชนในสมาคมต่างๆ ดังกล่าวได้อุทิศตนให้แก่ “การปฏิบัติตามความศรัทธา การทำงานธรรมทูตโดยตรง การทำงานด้านเมตตาธรรมและงานสงเคราะห์ต่างๆ หรือการเข้าร่วมของคริสตชนในสถานการณ์ชั่วคราวทั้งหลาย” (CT 70)
สมาคมและคณะต่างๆ เหล่านี้จำเป็นต้องจัดการอบรมบางอย่างให้แก่สมาชิกของตน เพื่อที่จะบำรุงเลี้ยงลักษณะพื้นฐานต่างๆของชีวิตคริสตชน ซึ่ง “อันที่จริง พวกเขามีโอกาสที่จะให้การอบรมโดยวิธีของพวกตนผ่านทางการแบ่งปันประสบการณ์อันลึกซึ้งในชีวิตธรรมทูต พร้อมกันนั้นก็ยังมีโอกาสที่จะรวมตัวกันเพื่อจัดการอบรมที่พิเศษและชัดเจนซึ่งสมาชิกของพวกเขาจะได้รับความรู้ความเข้าใจจากบุคคลอื่นๆและชุมชนต่างๆ” (ChL 62) การสอนคำสอนมักจะเป็นรูปแบบพื้นฐานหนึ่งในการฝึกอบรมฆราวาส เป็นธรรมดาที่องค์กรต่างๆเหล่านี้ก็มี “ช่วงเวลาพิเศษสำหรับการสอนคำสอน” (CT 67) ที่มิได้เป็นเพียงทางเลือกหนึ่งสำหรับการฝึกอบรมคริสตชน แต่เป็นหนึ่งในแนวทางพื้นฐานต่างๆ ของการฝึกอบรมคริสตชน
262 เพื่อจะจัดการสอนคำสอนให้แก่สมาคมและคณะต่างๆ จำเป็นต้องคำนึงถึงลักษณะสำคัญบางอย่างของการสอนคำสอนที่เป็นพื้นฐาน ได้แก่
ก) ”ลักษณะตามธรรมชาติอันเหมาะสม” ของการสอนคำสอน (CT 47b) เป็นสิ่งที่จะต้องได้รับการพิจารณาและทำให้มีขึ้นโดยอาศัยการทำให้สิ่งต่างๆที่น่าสนใจซึ่งมีอยู่มากมายในส่วนประกอบอันสำคัญของการสอนคำสอน 3 ประการคือ คำพูด ความจำและการเป็นพยาน (คำสอน พิธีฉลองรำลึกและพันธกิจในชีวิต)เจริญยิ่งขึ้น (CT 47b) และไม่ว่าจะเป็นการสอนคำสอนด้วย “วิธี” ใด การสอน คำสอนก็ยังคงเป็นการฝึกอบรมเกี่ยวกับองค์ประกอบพื้นฐานในเรื่องความเชื่อ อย่างไรก็ตาม การสอนคำสอนยังคงต้องรวมเอา “การศึกษาข้อคำสอนของคริสตชนอย่างจริงจัง” (CT 47) และจะต้องจัดการอบรมเกี่ยวกับศาสนาอย่างจริงจัง “เปิดรับทุกเรื่องที่เกี่ยวกับชีวิตคริสตชน” (อ้างถึง CT 21)
ข) ลักษณะการสอนคำสอนอย่างจริงจังและเปิดรับทุกเรื่องที่เกี่ยวกับชีวิตคริสตชนนี้มิใช่อุปสรรคในการบรรลุวัตถุประสงค์ต่างๆ ที่เหมาะสมกับสมาคมและคณะทั้งหลายซึ่งตรงกันกับพระพรพิเศษของแต่ละสมาคมหรือคณะ แม้ว่าการสอนคำสอนในแต่ละแห่งจะมีการเน้นที่ต่างกัน แต่การสอนคำสอนยังคงต้องซื่อสัตย์ต่อลักษณะของตนเสมอ การศึกษาอบรมเรื่องชีวิตจิตที่เหมาะเฉพาะกับคณะหรือสมาคมหนึ่งที่มีลักษณะเฉพาะ เป็นการทำให้พระศาสนจักรสมบูรณ์ยิ่งขึ้น และเป็นการต่อเนื่องตามธรรมดาของการอบรมขั้นพื้นฐานที่คริสตชนทุกคนได้รับ เริ่มแรกการสอนคำสอนจำเป็นต้องให้การศึกษาในเรื่องธรรมดาแก่สมาชิกทุกคนของพระศาสนจักรก่อน แล้วจึงให้การศึกษาในเรื่องที่พิเศษและแตกต่างกันออกไป
ค) ไม่ว่าการสอนคำสอนจะต้องเกี่ยวข้องกับคณะและสมาคมต่างๆ มากเท่าใด ก็จำเป็นต้องยืนยันว่าคณะและสมาคมต่างๆ นั้นมิอาจเป็นทางเลือกที่จะมาแทนที่วัดได้ เนื่องจากวัดเป็นชุมชนที่ให้การศึกษาอบรมซึ่งการสอนคำสอนต้องอ้างถึง (อ้างถึง CT 67b-c)