ความจำเป็นและสิทธิที่จะได้รับการสอนคำสอนของผู้เชื่อทุกคน  (EN 49-50; CT 14,35)
167    เนื่องจากผู้รับศีลล้างบาปแล้วทุกคน เป็นผู้ที่พระเป็นเจ้าทรงเรียกให้มามีการเติบโตในความเชื่ออย่างสมบูรณ์  ดังนั้น พวกเขาจึงจำเป็นและมีสิทธิ์ที่จะได้รับการสอนคำสอนอย่างเพียงพอ  พระศาสนจักรจึงต้องมีความรับผิดชอบในเบื้องต้นที่จะตอบสนองต่อเหตุดังกล่าวในวิธีการอันเหมาะสมและน่าพอใจด้วย  เพราะฉะนั้น พระศาสนจักรต้องตระหนักว่าบรรดาผู้ที่จะรับการประกาศพระวรสารเหล่านั้นก็คือ “บุคคลต่างๆ ที่มีตัวตนจริงและเกี่ยวข้องกับประวัติศาสตร์” (RH 13, เทียบ EN 31) 

เกิดมาในสถานการณ์ที่เป็นอยู่ในเวลานั้นและถูกโน้มน้าวโดยกระบวนการเรียนรู้แบบกำหนดเงื่อนไขทางวิธีการสอน  สังคม  วัฒนธรรมและศาสนา  บรรดาผู้รับศีลล้างบาปแล้วอาจจะรู้หรืออาจจะไม่รู้ตัวในเรื่องการถูกเรียกให้มาร่วมสนิทกับพระคริสตเจ้า (อ้างถึง RH 13-14; CCC 24) ในกระบวนการสอนคำสอน  ผู้เรียนจะต้องกระตือรือร้น มีจิตสำนึกและร่วมรับผิดชอบ  ไม่เป็นเพียงผู้เรียนที่นิ่งเงียบและไม่มีความร่วมมือใดๆ (อ้างถึง GCD (1971) 75)

ความจำเป็นของชุมชนและสิทธิของชุมชน (อ้างถึง GCD (1971) 21)
168    ในการเอาใจใส่บุคคลแต่ละคนนั้น  ไม่ควรมองข้ามเรื่องที่ว่าผู้รับการสอนคำสอนคือ ชุมชนคริสตชนทั้งชุมชนและทุกบุคคลในชุมชน  ถ้าหากการสอนคำสอนนำเอาความถูกต้องและพลังในการสอนคำสอนมาจากชีวิตทั้งมวลของพระศาสนจักรโดยแท้จริง  ความจริงอีกประการก็คือ “ความเจริญภายในและการตอบสนองต่อ    แผนการของพระเป็นเจ้าของพระศาสนจักรขึ้นอยู่กับการสอนคำสอนเป็นสำคัญ” (CT 13)
    การประยุกต์ใช้พระวรสารจึงเป็นความสำคัญต่อชุมชนและชุมชนจำเป็นต้องร่วมด้วยในฐานะชุมชนหนึ่ง