การสื่อสารมวลชน (อ้างถึง GCD (1971) 122-123; EN 45: CT 46; FC 76; ChL 44; RM 37)
160 เวที “อาเรโอปากัส” แห่งแรกของยุคสมัยใหม่ก็คือ โลกของการติดต่อสื่อสาร ซึ่งทำให้มนุษยชาติมีเอกภาพขึ้นมา... วิธีการต่างๆของการสื่อสารมวลชนได้กลายเป็นสิ่งที่มีความสำคัญขึ้นมาถึงขนาดเป็นวิธีการอันสำคัญต่างๆ ที่จะเผยแผ่ข่าวสารและให้การศึกษาอบรม สำหรับคนเป็นจำนวนมาก เป็นเครื่องนำทางและนำการดลใจในพฤติกรรมของบรรดาปัจเจกชน ครอบครัวทั้งหลาย และภายในสังคมทั่วไป” (RM 37) ด้วยเหตุผลนี้ นอกจากวิธีการมากมายที่สืบต่อกันมาและใช้กันอยู่ สื่อมวลชนยังได้กลายเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการประกาศ พระวรสารและการสอนคำสอน (อ้างถึง Aetatis novae, l.c., ข้อ 11)
อันที่จริง “พระศาสนจักรจะต้องรู้สึกว่าตัวเองผิดเฉพาะพระพักตร์พระเป็นเจ้า ถ้าพระศาสนจักรไม่ใช้อุปกรณ์อันมีอำนาจเหล่านั้นซึ่งสติปัญญามนุษย์ยังคงพัฒนาและทำให้สมบูรณ์ยิ่งขึ้นทุกๆวัน... พระศาสนจักรได้พบที่ประชุมสำหรับการอภิปรายโฉมใหม่อันมีประสิทธิภาพยิ่งกว่า อันเป็นเวทีสำหรับกล่าวคำปราศรัยหรือธรรมาสน์อันเป็นที่ซึ่งพระศาสนจักรสามารถกล่าวปราศรัยกับคนหมู่ใหญ่ในอุปกรณ์สื่อสารเหล่านี้” (อ้าง EN 45)
ในข้อนี้ อุปกรณ์ต่างๆ ต่อไปนี้ควรได้รับพิจารณา คือ โทรทัศน์ วิทยุ หนังสือพิมพ์ แผ่นเสียง ม้วนเทป เทปวีดีโอ แผ่นซีดี แผ่นดิสก์ เช่นเดียวกับโสตทัศนูปกรณ์ต่างๆ (อ้างถึง CT 46) อุปกรณ์สื่อสารเหล่านี้ทั้งหมดมอบบริการพิเศษประการหนึ่งให้ และทุกๆคนจะมีวิธีใช้อุปกรณ์เหล่านี้ในลักษณะเฉพาะของตนเอง ดังนั้นจึงจำเป็นที่จะต้องตระหนักถึงความสำคัญของอุปกรณ์ทั้งหลายและพิจารณาถึงความต้องการใช้มันด้วย (อ้างถึง GCD (1971) 122) ในทุกๆ การสอน คำสอนที่มีการวางแผนอย่างดีไม่สามารถขาดอุปกรณ์ดังกล่าวนั้นได้ การช่วยเหลือซึ่งกันและกันระหว่างพระศาสนจักรต่างๆ เพื่อช่วยกันออกค่าใช้จ่ายที่ค่อนข้างสูงในการจัดหามา และการจัดการอุปกรณ์เช่นนั้นเป็นการรับใช้พระวรสารอย่างแท้จริง
161 เพื่อที่จะสามารถใช้สื่อมวลชนได้อย่างดี ครูคำสอนจะต้องทุ่มเทอย่างหนักในการหาความรู้ ความสามารถ มีการฝึกหัดและการใช้สื่อมวลชนอย่างทันสมัย แต่เหนือสิ่งอื่นใด เนื่องด้วยสื่อมวลชนและวัฒนธรรมมีอิทธิพลแข็งแกร่ง เราจึงต้องจดจำไว้ว่า “การใช้สื่อต่างๆ เพียงเพื่อกระจายสารแห่งคริสตชนและคำสั่งสอนอันแท้จริงของพระศาสนจักรเท่านั้นยังไม่พอ จำเป็นที่จะต้องรวมเอาสารนั้นเข้าไปใน “วัฒนธรรมใหม่” ด้วย โดยการสร้างของการสื่อสารต่างๆ ที่ทันสมัย...ด้วยภาษาใหม่ๆ เทคนิคใหม่ๆ และจิตวิทยาใหม่” (RM 37) เพียงอาศัยการสื่อสารมวลชนนี้พร้อมกับพระหรรษทานของพระเป็นเจ้า สารแห่งพระวรสารก็จะสามารถแทรกซึมเข้าสู่มโนธรรมของทุกคน และได้รับการยอมรับอย่างเป็นส่วนตัวเช่นเดียวกับข้อผูกมัดส่วนตัวอันสมบูรณ์ (อ้างถึง EN 45)
162 บรรดาผู้ที่ทำงานด้านสื่อมวลชน เช่นเดียวกับบรรดาผู้ที่ใช้ประโยชน์จากสื่อมวลชนควรจะสามารถรับพระหรรษทานจากพระวรสาร สิ่งนี้ควรเป็นเหตุให้ครูคำสอนได้คำนึงถึงกลุ่มบุคคลพิเศษต่างๆ ดังนี้ บรรดาผู้เชี่ยวชาญด้านสื่อมวลชนคือผู้ที่ควรได้รับการชี้นำให้เห็นว่าพระวรสารเป็นเหมือนขอบเขตที่ยิ่งใหญ่แห่งความจริง ความรับผิดชอบและการดลใจ ครอบครัวทั้งหลายซึ่งเปิดรับอิทธิพลของสื่อมวลชนอยู่อย่างหนักจะสามารถป้องกันตนเองได้ แต่ยิ่งกว่านั้นก็คือจะได้มีความสามารถด้านการศึกษาและการวิเคราะห์เพิ่มขึ้น (อ้างถึง FC 76) บรรดาเยาวชนซึ่งเป็นผู้ใช้และตัวของตัวเองก็เป็นผู้สร้างสรรค์การสื่อสารทั้งหลายด้วยสื่อมวลชน ทุกคนได้รับการเตือนว่า “การใช้อุปกรณ์ในการสื่อสารโดยผู้เชี่ยวชาญ และการรับสาระของสื่อต่างๆโดยประชาชนต้องการทั้งงานทางด้านการศึกษาที่มีลักษณะเชิงวิเคราะห์อย่างมีชีวิตชีวาโดยความกระตือรือร้นหาความจริง และงานด้านการปกป้องเสรีภาพที่มีความเคารพในศักดิ์ศรีของบุคคลทั้งหลาย และการยกระดับวัฒนธรรมอันแท้จริงของชนชาติต่างๆ ให้สูงส่งยิ่งขึ้นไป (ChL 44)
