ประสบการณ์มนุษย์ในการสอนคำสอน (อ้างถึง GCD (1971) 74, CT 22)
152    ประสบการณ์นั้นมีบทบาทมากมายในการสอนคำสอน  ด้วยเหตุนี้จึงต้องมีการประเมินค่าประสบการณ์นั้นอย่างถูกต้องและสม่ำเสมอ
    ก) ประสบการณ์ช่วยกระตุ้นมนุษย์ให้มีความสนใจ  เห็นถึงปัญหา  มีความหวัง  มีห่วงกังวล  มีวิจารณญาณและรู้จักตัดสินใจ  ทั้งหมดนี้ร่วมกันสร้างความปรารถนาอันชัดเจนที่จะเปลี่ยนแปลงชีวิตความเป็นอยู่ของเขา  หน้าที่หนึ่งของการสอนคำสอนก็คือการทำให้บุคคลมนุษย์สำนึกรู้ถึงประสบการณ์พื้นฐานที่สำคัญที่สุดของเขา เพื่อช่วยพวกเขาให้รู้จักพิจารณาและตัดสินปัญหาและความต้องการต่างๆ ที่เกิดขึ้นในตัวเขาโดยอาศัยความเข้าใจที่ลึกซึ้งในพระวรสาร  พร้อมทั้งช่วยพวกเขาให้รู้จักศึกษาวิถีทางดำเนินชีวิตแบบใหม่  ดังนั้นมนุษย์จึงสามารถประพฤติตัวอย่างรับผิดชอบและกระตือรือร้นภายใต้พลังแห่งพระพรของพระเป็นเจ้า

    ข) ประสบการณ์ช่วยสร้างเสริมศักยภาพในการเข้าใจสาร คริสตชน  เรื่องนี้สอดคล้องกับการกระทำต่างๆ ของพระเยซูเจ้าเป็นอย่างดี พระองค์ทรงใช้ประสบการณ์และสถานการณ์ต่างๆ ของมนุษย์ในการบ่งชี้ถึงเรื่องอันตกาลและเรื่องเหนือเหตุผล   พร้อมทั้งแสดงท่าทีที่จะปรับตัวไปตามความเข้าใจเกี่ยวกับความจริงดังกล่าว  จากมุมมองนี้เองที่ทำให้ประสบการณ์เป็นสื่อกลางอันจำเป็นในการเสาะแสวงหาและเข้าใจข้อความจริงต่างๆ ที่ประกอบกันเป็นเนื้อหาที่เป็นเป้าหมายของการเปิดเผยของพระเป็นเจ้า
    ค) บทบาทต่างๆ ดังกล่าวข้างต้นชี้บอกว่าประสบการณ์หนึ่งที่ประกอบด้วยความเชื่อนั้นจะกลับกลายเป็นแหล่งของเครื่องหมายอันชัดเจนของความรอดพ้นและการทำให้ความรอดพ้นเป็นจริง  ณ ที่นั้นเอง พระเป็นเจ้าทรงสัมผัสมนุษย์ด้วยพระหรรษทานของพระองค์  และทรงช่วยมนุษย์ให้รอดเสมอมาด้วยการสอนเกี่ยวกับการบังเกิดเป็นมนุษย์  ครูคำสอนจะต้องช่วยคนให้รู้จักอ่านประสบการณ์ชีวิตตนเองให้เข้าใจไปในแนวทางที่จะสามารถตอบรับคำเชิญของพระจิตเจ้าให้กลับใจ  ให้ถวายตัว  ให้มีความหวังและให้ค้นพบแผนการของพระเป็นเจ้าสำหรับชีวิตตนเองได้มากยิ่งๆ ขึ้น

153       การตีความและการทำให้ประสบการณ์นั้นกระจ่างด้วยข้อมูล เกี่ยวกับความเชื่อเป็นงานต่อเนื่องของการสอนเกี่ยวกับคำสอน -แม้ว่าจะเป็นไปด้วยความยากลำบากคือ งานนี้เป็นงานหนึ่งที่จะต้องมองเข้าไปอย่างเข้าร่วมในการปะติดปะต่อความจริงหรือการเข้าใจความจริงแบบปิด  แต่กระนั้นงานนี้ก็สามารถเป็นไปได้ด้วยการประยุกต์อย่างถูกต้องในการเทียบเคียงและการปฏิสัมพันธ์ระหว่างประสบการณ์อันลึกซึ้งของมนุษย์กับสารที่ถูกเปิดเผย  งานนี้เองที่ได้เป็นพยานแสดงให้เห็นการประกาศของบรรดาประกาศก  การเทศน์ของพระคริสตเจ้า  และการสอนของอัครสาวกทั้งหลาย  ซึ่งก่อให้เกิดหลักเกณฑ์ที่เป็นมาตรฐานเบื้องต้นสำหรับทุกๆ การเผชิญหน้าระหว่างความเชื่อกับประสบการณ์มนุษย์ในยุคของพระศาสนจักร