ประเภทหนังสือของหนังสือคำสอนในระดับท้องถิ่น
132 ลักษณะเฉพาะที่สำคัญสามประการที่เป็นลักษณะเฉพาะของหนังสือคำสอนทุกๆเล่มที่พระศาสนจักรท้องถิ่นหนึ่งนำมาใช้ คือ ลักษณะที่เป็นทางการ ลักษณะที่เป็นองค์รวมแห่งความเชื่อที่เป็นหลักและเป็นพื้นฐาน และลักษณะที่มีเนื้อหาสัมพันธ์กับพระคัมภีร์อันเป็นจุดอ้างอิงหนึ่งสำหรับการสอนคำสอน
- หนังสือคำสอนในระดับท้องถิ่น เป็นเอกสารทางการของพระศาสนจักร ซึ่งมีลักษณะที่ชัดเจนประการหนึ่งคือ หนังสือนี้มี “การมอบบทข้าพเจ้าเชื่อ” และ “การมอบบทข้าแต่พระบิดาของข้าพเจ้าทั้งหลาย” ให้ผู้เตรียมเป็นคริสตชนและผู้ที่จะรับศีลล้างบาปอย่างชัดเจน ด้วยเหตุนี้จึงกล่าวได้ว่า หนังสือคำสอนนี้เป็นกิจการของกระบวนการสืบทอดความเชื่อคาทอลิก ลักษณะความเป็นทางการของหนังสือคำสอนต่างๆ ในระดับท้องถิ่นได้พิสูจน์ให้เห็นถึงคุณภาพที่แตกต่างไปจากเครื่องมืออื่นๆ ที่อาจจะเป็นประโยชน์สำหรับวิชาครูคำสอน (เช่น ตำราที่เกี่ยวกับการสอนคำสอน หนังสือคำสอนที่ไม่เป็นทางการ คู่มือการสอนคำสอน ฯลฯ)
- ยิ่งกว่านั้น หนังสือคำสอนทุกๆ เล่ม เป็นตำราที่มีลักษณะพื้นฐานและเป็นองค์รวมซึ่งนำเสนอเหตุการณ์ต่างๆ และข้อความจริงพื้นฐานต่างๆ แห่งพระธรรมล้ำลึกของคริสตชนในรูปแบบพื้นฐานหนึ่ง และโดยคำนึงถึง “ฐานานุกรมของข้อความจริงทั้งหลาย” (hierrachy of truths) ในโครงสร้างพื้นฐานของหนังสือคำสอนระดับท้องถิ่นได้แสดงให้เห็นถึง “กลุ่มหนึ่งของเอกสารทั้งหลายที่เป็นเรื่องการเปิดเผย (ความจริง) ของพระเป็นเจ้า และกระบวนการสืบทอดความเชื่อของคริสตชน” (GCD(1971) 119) ซึ่งถูกนำมาใช้ประโยชน์ได้ง่ายเพราะความหลากหลายอย่างสมบูรณ์แห่ง “ภาษาทั้งหลาย” ที่สื่อถึงพระวาจาของพระเป็นเจ้า
- สุดท้าย หนังสือสือคำสอนในท้องถิ่นเป็นจุดอ้างอิงที่ทำให้การสอนคำสอนมีชีวิตชีวา พระคัมภีร์และหนังสือคำสอนเป็นตำราหลักที่เกี่ยวข้องกับคำสอน 2 เล่ม ที่ใช้ในกระบวนการสอนคำสอน และเป็นสิ่งที่เราต้องมีไว้ใกล้ตัวเพื่อสะดวกในการหยิบใช้ แม้ตำราทั้งสองเล่มนี้จะเป็นตำราที่มีความสำคัญมากที่สุด แต่มิได้มีเพียงสองเล่มนี้เท่านั้นที่เป็นประโยชน์ ที่แท้จริงแล้วเครื่องมือช่วยอื่นที่เป็นปัจจุบันยิ่งก็เป็นสิ่งที่จำเป็น (ในงานสอนคำสอน นอกจากสื่อช่วยสอนต่างๆ แล้ว ยังมีองค์ประกอบอื่นมากมายที่มีผลกระทบมากในการพัฒนาการสอน เช่น ครูคำสอนแต่ละคน วิธีการถ่ายทอดของครู สายสัมพันธ์ระหว่างครูคำสอนและผู้เรียน การเคารพในศักยภาพการรับรู้ของผู้เรียนคำสอน บรรยากาศแห่งความรักและความเชื่อในการสื่อสาร การมีส่วนร่วมของกลุ่มคริสตชน ฯลฯ) ดังนั้น จึงยังมีคำถามอยู่หนึ่งข้อคือ หนังสือคำสอนที่เป็นทางการเล่มหนึ่งควรจะมีเนื้อหาต่างๆ ที่เกี่ยวกับวิธีการสอนหรือไม่ หรือในทางกลับกัน ควรจะถูกจำกัดเนื้อหาที่เป็นองค์รวมแห่งคำสอนและการเสนอแหล่งที่มาต่างๆ หรือไม่
ไม่ว่ากรณีใดๆ หนังสือคำสอนในฐานะที่เป็นเครื่องมือหนึ่งสำหรับกิจกรรมการสอนคำสอนซึ่งเป็นกิจการแห่งการแลกเปลี่ยนข้อคิดเห็นสะท้อนให้เห็นถึงการดลใจในเรื่องวิธีสอนที่แน่นอน และต้องทำให้วิธีสอนของพระเป็นเจ้าปรากฏชัดเจนตามวิธีการของหนังสือนั้น
ปัญหาต่างๆ เกี่ยวกับระเบียบวิธีสอนที่มากขึ้นก็เหมาะกับเครื่องมืออื่นๆ มากกว่าอย่างชัดเจน