การดลใจให้เกิดหนังสือคำสอนพระศาสนจักรคาทอลิก เกิดจากความมีพระคริสตเจ้าเป็นศูนย์กลางของพระตรีเอกภาพ และความสูงส่งแห่งกระแสเรียกของมนุษย์ธรรมดา
123 แกนหลักของหนังสือคำสอนพระศาสนจักรคาทอลิก คือองค์พระเยซูคริสตเจ้าผู้ทรงเป็น “หนทาง ความจริงและชีวิต” (ยน 14:6) พระองค์ทรงเป็นจุดกึ่งกลางของแกนซึ่งข้างหนึ่งมุ่งไปหาพระเป็นเจ้าส่วนอีกข้างหนึ่งมุ่งไปหามนุษย์
- พระธรรมล้ำลึกในเรื่องพระตรีเอกภาพและแผนการช่วยให้รอดของพระองค์ ปลุกความคิดในการวางโครงสร้างภายในของหนังสือคำสอนพระศาสนจักรคาทอลิกโดยรวมและในส่วนที่เป็นลักษณะพิเศษ การประกาศยืนยันความเชื่อ พิธีกรรม หลักศีลธรรมจากพระวรสารและการภาวนาทั้งหมดในหนังสือคำสอนพระศาสนจักรคาทอลิกนี้ก็มีการดลใจจากพระตรีเอกภาพซึ่งมีอยู่ตลอดการจัดทำหนังสือนี้ (อ้างถึง CCC 189-190, 1077-1109, 1693-1695, 2564 ฯลฯ)
- พระธรรมล้ำลึกในเรื่องการเป็นมนุษย์ธรรมดานั้นได้ถูกนำเสนอในหนังสือคำสอนพระศาสนจักรคาทอลิกตลอดทั้งเล่ม และโดยเฉพาะในบางบทที่ให้ความสำคัญเป็นพิเศษ เช่น ในเรื่อง “มนุษย์สามารถที่จะทำได้อย่างพระเป็นเจ้า” “การสร้างมนุษย์” “พระบุตรของพระเป็นเจ้าทรงกลายเป็นมนุษย์” “กระแสเรียกของมนุษย์และชีวิตในพระจิตเจ้า” ฯลฯ (อ้างถึง CCC 27-49, 355-379, 456-478, 1699-1756,ฯลฯ) คำสอนนี้ซึ่งได้รับการใคร่ครวญโดยอาศัยสภาพความเป็นมนุษย์ของพระเยซูเจ้าเป็นเครื่องชี้นำ ได้แสดงถึงกระแสเรียกอันสูงส่งและอุดมคติแห่งความสมบูรณ์ที่มนุษย์ธรรมดาทุกคนถูกเรียกให้มารับ
อันที่จริง คำสอนจากหนังสือคำสอนพระศาสนจักรคาทอลิกก็ถูกนำมากลั่นกรองโดยสภาสังคายนาจนได้ใจความสำคัญดังข้อคิดเห็นต่อไปนี้ คือ การที่พระเยซูคริสตเจ้าได้ทรงเปิดเผยพระธรรมล้ำลึกและความรักของพระบิดาก็ทำให้พระองค์ได้ทรงเปิดเผยความเป็นมนุษย์ของพระองค์อย่างสมบูรณ์ และทรงได้พบกระแสเรียกอันสำคัญที่สุดของพระองค์ (GS 22a)
