พระเยซูคริสตเจ้าเป็นสื่อกลางและความสมบูรณ์แห่งการเปิดเผย

40    พระเป็นเจ้าค่อยๆ เปิดเผยพระองค์เองให้มนุษย์รู้จัก  โดยทางประกาศกต่างๆ  และเหตุการณ์ช่วยให้รอดทั้งหลาย  จนกระทั่งถึงระดับสมบูรณ์ครบถ้วน คือ พระองค์ทรงเปิดเผยพระองค์เองด้วยการส่งพระบุตรของพระองค์ลงมา (อ้างถึง ฮบ 1:1-2)
    “พระเยซูคริสตเจ้าทรงทำให้การเปิดเผยสมบูรณ์และสำเร็จไป  โดยการประทับอยู่กับมนุษย์และแสดงพระองค์ให้เป็นที่รู้จักโดยอาศัยพระวาจาและกิจการต่างๆ   หมายสำคัญและอัศจรรย์อันน่าพิศวงต่างๆ   เฉพาะอย่างยิ่งโดยการสิ้นพระชนม์และการกลับคืนพระชนมชีพในสิริโรจนาการ  และที่สุดโดยการส่งพระจิตแห่งความจริงมา”  (DV 4)

    พระเยซูคริสตเจ้ามิใช่เพียงแต่เป็นประกาศกยิ่งใหญ่ที่สุด เท่านั้น  ยังทรงเป็นพระบุตรแต่นิรันดร์กาลของพระเป็นเจ้า  ผู้ทรงอวตารลงมาเป็นมนุษย์  ดังนั้น  พระองค์ทรงเป็นเหตุการณ์ขั้นท้ายสุดซึ่งเป็นที่บรรจบของบรรดาเหตุการณ์ทั้งหลายที่ครอบคลุมประวัติศาสตร์แห่งการช่วยให้รอด (อ้างถึง ลก 24:27)  พระองค์ทรงเป็น “พระวจนาตถ์องค์เดียวของพระบิดาที่ดีสมบูรณ์และหาใครเทียบเท่ามิได้” โดยแท้จริง  (CCC 65)
41    ศาสนบริการด้านพระวาจาต้องให้ความเด่นชัดกับลักษณะเฉพาะอันน่าพิศวง ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของรูปแบบการเปิดเผย คือ พระบุตรของพระเป็นเจ้าเสด็จเข้ามาในประวัติศาสตร์มนุษย์  ทรงรับเอากายมนุษย์และทรงรับความตาย  และทรงทำให้พันธสัญญาใหม่ระหว่างมนุษย์กับพระเป็นเจ้าตามที่กำหนดไว้สำเร็จไป  เป็นภาระหน้าที่ของการสอนคำสอนที่จะแสดงให้เห็นว่าพระเยซูคริสต์เป็นใคร  ชีวิตและเมตตากิจของพระองค์มีอะไรบ้าง  และแสดงให้เห็นถึง ความเชื่อคริสตชนของผู้ติดตามเป็นศิษย์ของพระองค์ (อ้างถึง CT 5 ; CCC 520,2053) เพราะฉะนั้น  ศาสนบริการด้านพระวาจาต้องยึดพระวรสารซึ่ง “คือ หัวใจของพระคัมภีร์ทุกเล่ม”  ไว้เป็นหลักเสมอ  “เพราะพระวรสารทุกเล่มเป็นแหล่งข้อมูลสำคัญเกี่ยวกับชีวิตและการสอนของพระวจนาตถ์ผู้รับเอากาย  ทรงเป็นผู้ช่วยให้รอดพ้นของเรา”  ( CCC 125 ซึ่งอ้างถึง DV 18)  
    ข้อความจริงที่ว่า พระเยซูคริสต์ทรงเป็นสภาพสูงสุดของการเปิดเผย เป็นพื้นฐานของ “การมีพระคริสต์เป็นศูนย์กลาง” ในการสอนคำสอน  (CT 5)  นั้นหมายความว่า  พระธรรมล้ำลึกเกี่ยวกับพระคริสต์ในข่าวสารที่ถูกเปิดเผย  มิได้เป็นเพียงองค์ประกอบของเรื่องใดอีก  แต่เป็นศูนย์กลางซึ่งมีองค์ประกอบอื่นๆ ร่วมเป็นโครงสร้างและได้รับการอธิบาย