วันเสาร์ สัปดาห์ที่ 25 เทศกาลธรรมดา

พระวรสารตามคำบอกเล่าของนักบุญลูกา (ลก 9:43ข-45)                                         

เวลานั้น ขณะที่ทุกคนกำลังพิศวงในทุกสิ่งที่พระเยซูเจ้าทรงกระทำอยู่นั้น พระองค์ตรัสกับบรรดาศิษย์ว่า “ท่านทั้งหลายจงฟังถ้อยคำเหล่านี้ไว้ให้ดีเถิด บุตรแห่งมนุษย์กำลังจะถูกมอบในมือของคนทั้งหลาย” แต่บรรดาศิษย์ไม่เข้าใจพระวาจานี้ซึ่งเป็นถ้อยคำที่ถูกปิดบังไว้มิให้เข้าใจความหมาย แต่เขาทั้งหลายก็ไม่กล้าทูลถามเรื่องนี้

ลก 9:43-50  บรรดาศิษย์ไม่เข้าใจว่าพระทรมานและการสิ้นพระชนม์ของพระคริสตเจ้านั้นเป็นการแสดงความรักและการรับใช้ที่สูงสุด ความขัดแย้งที่ตามมาทำให้เกิดความกระจ่างว่าเหตุใดพวกเขาจึงไม่เข้าใจ พวกเขาถูกเบี่ยงเบนไปด้วยความต้องการฝ่ายโลก เช่น แสวงหาว่าใครจะเป็นผู้ยิ่งใหญ่ที่สุด เป็นอีกครั้งหนึ่งที่พระคริสตเจ้าทรงชี้ให้เห็นทางอ้อมถึงเรื่องความสุขแท้จริงว่า “ผู้ที่เล็กที่สุดในระหว่างพวกท่าน” ผู้ต่ำต้อยที่สุด ผู้ที่รับใช้ผู้อื่นมากที่สุด คนนั้นแหละคือ ผู้ยิ่งใหญ่ที่สุด

CCC ข้อ 554 ในวันที่เปโตรประกาศความเชื่อว่า พระเยซูเจ้าคือพระคริสตเจ้า พระบุตรของพระเจ้าผู้ทรงชีวิตนั้น พระอาจารย์เจ้า “ทรงเริ่มแจ้งแก่บรรดาศิษย์ว่าพระองค์จะต้องเสด็จไปกรุงเยรูซาเล็มเพื่อรับการทรมานอย่างมาก […] จะถูกประหารชีวิต แต่จะทรงกลับคืนพระชนมชีพในวันที่สาม” (มธ 16:21) เปโตรไม่ยอมรับข่าวนี้ ศิษย์คนอื่นก็ไม่เข้าใจเรื่องนี้มากกว่าเขาเลย เหตุการณ์ลึกลับที่พระเยซูเจ้าทรงสำแดงพระองค์อย่างรุ่งโรจน์บนภูเขาสูงต่อหน้าพยานสามคนที่ทรงเลือกไว้คือ เปโตร ยากอบและยอห์น จึงถูกจัดไว้ในบริบทดังกล่าว พระพักตร์และฉลองพระองค์ของพระเยซูเจ้าเปล่งรัศมีรุ่งโรจน์ โมเสสและประกาศกเอลียาห์สำแดงตนสนทนาอยู่กับพระองค์ “กล่าวถึงการจากไปของพระองค์ที่กำลังจะสำเร็จในกรุงเยรูซาเล็ม” (ลก 9:31) เมฆก้อนหนึ่งลอยมาปกคลุมพวกเขาไว้และเสียงหนึ่งดังออกมาจากฟากฟ้าว่า “ท่านผู้นี้เป็นบุตรของเรา ผู้ที่เราได้เลือกสรร จงฟังท่านเถิด” (ลก 9:35)

(จากหนังสือ THE DIDACHE BIBLE with commentaries based on the Catechism of the Catholic Church, Ignatius Bible Edition)