วันพุธ วันที่หก ในอัฐมวารพระคริสตสมภพ

บทอ่านจากพระวรสารตามคำบอกเล่าของนักบุญลูกา (ลก 2:36-40)        

เวลานั้น ประกาศกหญิงคนหนึ่งชื่ออันนา เป็นบุตรหญิงของฟานูเอลจากเผ่าอาเชอร์ นางชรามากแล้ว แต่งงานตั้งแต่ยังสาว อยู่กับสามีเจ็ดปี หลังจากนั้นก็เป็นม่าย เวลานี้อายุแปดสิบสี่ปี ไม่ได้ออกจากพระวิหารเลย อยู่รับใช้พระเจ้าทั้งกลางวันกลางคืนโดยจำศีลอดอาหารและอธิษฐานภาวนา นางเข้ามาในเวลานั้นพอดี ขอบพระคุณพระเจ้าและกล่าวถึงพระกุมารให้ทุกคนที่กำลังรอคอยการไถ่กู้กรุงเยรูซาเล็มฟัง

เมื่อโยเซฟพร้อมกับพระนางมารีย์ปฏิบัติตามที่ธรรมบัญญัติขององค์พระผู้เป็นเจ้ากำหนดไว้สำเร็จทุกประการแล้ว ก็กลับไปที่นาซาเร็ธ เมืองของตนในแคว้นกาลิลี

พระกุมารทรงเจริญวัยแข็งแรงขึ้น ทรงพระปรีชาญาณอย่างสมบูรณ์ และพระหรรษทานของพระเจ้าสถิตกับพระองค์

ลก 2:36-38 คำปฏิญาณของนางอันนาในการถือพรหมจรรย์ บำเพ็ญตบะ และการสวดภาวนาอย่างต่อเนื่องนั้น มีความคล้ายคลึงกับคำปฏิญาณของหมู่คณะนักบวช ที่ได้มีการพัฒนาต่อมาในพระศาสนจักรและยังคงใช้อยู่ทุกวันนี้ จำศีลอดอาหาร : การฝึกฝนหรือการมัธยัสถ์ตนด้านอาหารด้วยเจตน์จำนงที่จะนำมาซึ่งความดีทางจิตวิญญาณ เป็นแนวปฏิบัติที่พระศาสนจักรคาทอลิกแนะนำเป็นอย่างมาก และเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับบรรดาสัตบุรุษ ตามวันที่กำหนดในช่วงเทศกาลมหาพรต และการอดอาหารหนึ่งชั่วโมงก่อนที่จะรับศีลมหาสนิท

CCC ข้อ 711 “ดูเถิด เรากำลังจะทำสิ่งใหม่” (อสย 43:19) มีคำสอนสองสายของประกาศกที่ค่อยๆ พัฒนาขึ้นสายหนึ่งนำไปสู่การรอคอยพระเมสสิยาห์ อีกสายหนึ่งเป็นการแจ้งล่วงหน้าถึงชีวิตจิตใจใหม่ คำสอนทั้งสองสายนี้มาบรรจบกันใน “บรรดาผู้รอดชีวิต” คือประชากรผู้ถ่อมตน (หรือ “ยากจน”) ที่มีความหวังกำลังรอคอย “ความรอดพ้นของอิสราเอล” และ “การไถ่กู้กรุงเยรูซาเล็ม” (ลก 2:25,38) เราได้เห็นมาแล้วว่าพระเยซูเจ้าทรงทำให้คำพยากรณ์ถึงพระองค์เป็นจริงไปอย่างไร ที่ตรงนี้เราจะจำกัดอยู่เพียงคำพยากรณ์ที่แสดงให้เห็นความสัมพันธ์ระหว่างพระเมสสิยาห์กับพระจิตของพระองค์ชัดเจนมากกว่า

CCC ข้อ 1387 บรรดาผู้มีความเชื่อจะต้องอดอาหารตามที่มีกำหนดไว้ในพระศาสนจักรของตนเป็นการเตรียมตัวอย่างเหมาะสมเพื่อรับศีลนี้ การวางตน (กิริยาท่าทาง เสื้อผ้า) จะแสดงออกถึงความเคารพ ความสง่า และความยินดีของช่วงเวลาที่พระคริสตเจ้าทรงเป็นแขกรับเชิญของเรา

CCC ข้อ 2687 บรรดานักพรตจำนวนมากได้ถวายทั้งชีวิตของตนสำหรับการอธิษฐานภาวนานับตั้งแต่สมัยในทะเลทรายอียิปต์แล้ว บรรดานักพรตทั้งที่อาศัยอยู่โดดเดี่ยวหรือรวมกันในอาราม ทั้งชายและหญิงได้สละเวลาของตนเพื่อสรรเสริญพระเจ้าและวอนขอแทนประชากรของพระองค์ ชีวิตถวายตนที่ไม่มีการอธิษฐานภาวนาย่อมไม่คงอยู่และขยายตัวเผยแผ่ไปได้ การอธิษฐานภาวนาเป็นบ่อเกิดประการหนึ่งของการเพ่งฌาณและชีวิตจิตในพระศาสนจักร

ลก 2:39-40 นาซาเร็ธเป็นเมืองที่ยากจน และธรรมดาๆ ในแคว้นกาลิลี ซึ่งไม่เคยถูกกล่าวถึงในพันธสัญญาเดิมเลย สองประโยคดังกล่าวนี้สรุปชีวิตของพระคริสตเจ้าตั้งแต่ปฐมวัยจนถึงอายุสิบสองปีได้

CCC ข้อ 513 การสอนคำสอนจะต้องอธิบายข้อมูลพระธรรมล้ำลึกที่เรามีมากมายเกี่ยวกับพระเยซูเจ้าตามโอกาสต่างๆ ที่ตรงนี้จึงเพียงพอแล้วที่จะชี้แจงเพียงองค์ประกอบทั่วๆ ไปบางเรื่องเกี่ยวกับพระธรรมล้ำลึกทั้งหมดของพระชนมชีพพระคริสตเจ้า (I) แล้วจึงกล่าวถึงเหตุการณ์สำคัญในพระชนมชีพซ่อนเร้น (II) และพระชนมชีพเปิดเผย (III) ของพระเยซูเจ้า

CCC ข้อ 533-551 

(จากหนังสือ THE DIDACHE BIBLE with commentaries based on the Catechism of the Catholic Church, Ignatius Bible Edition)