ข้อคิดข้อรำพึง
อาทิตย์ที่ 4 เทศกาลเตรียมรับเสด็จพระคริสตเจ้า ปี B
“เพราะไม่มีสิ่งใดที่พระเจ้าจะทรงกระทำไม่ได้”
“เมื่อพระเจ้าทรงต้องการทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่ ทรงเริ่มจากความยากลำบาก เมื่อพระเจ้าทรงต้องการทำสิ่งที่พิเศษสุด ทรงเริ่มจากความเป็นไปไม่ได้”
นี่เป็นถ้อยคำที่อธิบายเรื่องราวของคริสต์มาสว่าเกิดขึ้นได้อย่างไร เหตุการณ์ทั้งมวลแขวนอยู่ที่คำว่า “ค่ะ” หรือ “จงเป็นไปกับข้าพเจ้าตามวาจาของท่านเถิด” ของสุภาพสตรีรุ่นเยาว์ผู้หนึ่ง ซึ่งจะกลายมาเป็นพระมารดาของพระผู้ไถ่ เธอจะตั้งครรภ์และให้กำเนิดบุตรชายด้วยอำนาจขององค์พระผู้สูงสุด ถ้าเราคิดแค่ตามประสามนุษย์ นี่เป็นสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ แต่อย่างไรก็ดี เธอได้ตอบรับและส่วนที่เหลือก็เป็นเรื่องของประวัติศาสตร์ “เพราะไม่มีสิ่งใดที่พระเจ้าจะทรงกระทำไม่ได้”
ถ้าเราอยู่ในสถานการณ์ที่ลำบาก หรือที่เป็นไปไม่ได้อันใด พระแม่มารีย์ได้ทรงสอนหนทางให้แก่เราในเรื่องนี้ จงไว้เนื้อเชื่อใจในองค์พระเจ้า ถ้าสังคมที่ใหญ่ขึ้นของเรา เช่น ครอบครัว หรือ ประเทศชาติของเรากำลังเผชิญกับสถานการณ์ที่ยากลำบาก และดูเหมือนเป็นไปไม่ได้ พระแม่มารีย์ทรงสอนให้เรายืนหยัดในความเชื่อต่อไป เราต้อง เชื่อ หวัง และไว้ใจในองค์พระผู้เป็นเจ้า และนี่คือสิ่งที่เกี่ยวข้องกับเรื่องคริสต์มาส
ขอยกตัวอย่างของคนที่เคยอยู่ในสถานการณ์ยากลำบากคนหนึ่ง ชายคนนั้นคือ คนขี้เมาคนหนึ่ง แต่บัดนี้เขากลับใจมาเป็นคริสตชน เขามีความเชื่อในองค์พระเยซูเจ้า
วันหนึ่งมีชายคนหนึ่งมาพบเขา และถามคำถามเขาว่า “ผมได้ยินว่าคุณกลับใจมาเป็นคริสตชน คุณรู้อะไรเกี่ยวกับพระเยซูเจ้าบ้าง”
“ไม่มากนักหรอกครับ” คนเคยเมาตอบ
“คุณรู้หรือไม่ว่าทรงบังเกิดที่ไหน”
“ไม่ครับ ผมไม่รู้”
“คุณรู้ไหมว่าทรงยกนิทานเปรียบเทียบมาสอนกี่เรื่อง”
“ไม่รู้ครับ”
“คุณรู้ไหมครับว่าทรงทำอัศจรรย์กี่ครั้ง”
“ผมยังเขลาเบาปัญญาอยู่ครับ”
“เอาล่ะ อย่างน้อย คุณรู้ไหมว่ามีพระวรสารกี่ฉบับ ในหนังสือพระคัมภีร์”
“เอ่อ…ไม่ทราบซิครับ”
ชายคนนั้นจึงว่า “สำหรับคนที่กลับใจใหม่ ถ้าไม่รู้อะไรเกี่ยวกับพระเยซูเจ้าเลย ก็เปล่าประโยชน์”
คนที่เคยเมาตอบว่า “คุณครับ ผมเสียใจจริงๆ ที่โง่เขลาเบาปัญญาในหลายสิ่งที่เกี่ยวกับพระเยซูเจ้า ผมอายจริงๆ ครับ แต่มีสิ่งหนึ่งที่ผมแน่ใจ ย้อนหลังไปหกเดือนที่แล้ว ผมเป็นคนบาปหนา เป็นไอ้ขี้เมา ครอบครัวของผมอยู่ในความสับสนวุ่นวาย ลูกเมียผมพากันหวั่นวิตกเมื่อเห็นผมกลับมาบ้านในตอนเย็น แต่หลังมามีความเชื่อในพระเยซูเจ้า และยอมรับให้พระองค์ทรงเป็นพระผู้ไถ่แล้ว ผมปฏิรูปชีวิตเสียใหม่ และบัดนี้ครอบครัวของผมมีความสุข รุ่งเรือง และร่มเย็น
ฟังเรื่องนี้แล้วเป็นอย่างไรครับ เราอาจจะไม่รู้มากในเรื่องของพระเยซูเจ้า เหมือนนักพระคัมภีร์ หรือพวกที่อุทิศทั้งชีวิตเพื่อศึกษาเกี่ยวกับพระองค์ เราอาจจะ ไม่เฉลียวฉลาดเท่าพวกเขา และที่จริง ไม่ใช่เรื่องจำเป็น เราอาจจะไม่รู้ทุกสิ่งที่เกี่ยวกับพระองค์ แต่ถ้าเรารู้สิ่งเดียวก็เพียงพอแล้ว คือ รู้ว่าเราเป็นคนบาป และพระเยซูเจ้าคือองค์พระผู้ไถ่ของชาวเรา
( คุณพ่อ วิชา หิรัญญการ เขียนลงสารวัดนักบุญยอแซฟ อยุธยา เมื่อวันที่ 18 ธันวาคม 2011
Based on : John's Sunday Homilies, Cycle - B ; by John Rose )
