“ประตูสู่ความเชื่อ” (Doorway to Faith)

วันที่ 272

การสาบาน  (CCC ข้อ 2149)                                                                                                                                                                                                                                        

‘อย่าสาบาน โดยอ้างถึงพระผู้สร้างหรือสิ่งถูกสร้าง นอกจากต้องทำด้วยความจริง ความจำเป็นและด้วยความเคารพเท่านั้น’(นักบุญอิกญาซีโอแห่งโลโยลา)

  การสาบานเท็จเป็นการกระทำที่พบแพร่หลายมากในยุคโบราณ ในบทเทศน์บนภูเขาพระเยซูเจ้าทรงประนามการปฏิบัติสิ่งนี้เพราะเป็นการนำพระนามของพระเจ้ามาอ้างอิงในการเป็นพยานถึงความเท็จและความไม่ซื่อสัตย์ พระเยซูเจ้าตรัสว่า “เราบอกท่านทั้งหลายว่า อย่าสาบานเลย... ท่านจงพูดเพียงว่า ‘ใช่’ หรือ ‘ไม่ใช่’ คำพูดที่มากไปกว่านั้นมาจากมารร้าย” (มธ 5:34, 37) 

      ชัดเจนว่าเราสามารถให้การสาบานในศาลได้เพราะเป็นการทำด้วยเหตุผลที่สำคัญและถูกต้อง พระบัญญัติประการที่สองนี้เกี่ยวข้องกับการถวายเกียรติ ถวายความเคารพและการแสดงความรักต่อพระนามของพระเจ้าด้วยวาจา อาศัยความช่วยเหลือของพระจิตเจ้าให้เรารู้จักพูดด้วยวาจาที่อ่อนหวาน พยายามหลีกเลี่ยงการสบประมาท การสาปแช่งและการสัญญาที่ไม่เป็นความจริง (Youcat 359)    

ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า พระนามของพระองค์ศักดิ์สิทธิ์และเป็นที่สักการะ โปรดทรงสอนข้าพเจ้าให้รู้จักถวายเกียรติพระนามของพระองค์ในทุกสิ่งที่ข้าพเจ้าพูดและกระทำ แต่หากข้าพเจ้ากระทำผิดต่อพระองค์ ขอโปรดประทานอภัยโดยอาศัยศีลแห่งการคืนดี                                                                                                                                                                                                                                                                         

.

(Archbishop Bernard Longley, Doorway to Faith: Unlocking the Mystery of Faith. A Journey of Prayer Through the Catechism of the Catholic Church, London , Alive Publishing Ltd., 2014.)

.

โดยแผนกคริสตศาสนธรรมอัครสังฆมณฑลกรุงเทพฯ