ภาคที่ 1
บุตรคนเล็ก

    บุตรคนเล็กพูดกับบิดาว่า “คุณพ่อครับ โปรดให้ทรัพย์สมบัติส่วนที่เป็นมรดกแก่ลูกเถิด”   บิดาจึงได้แบ่งทรัพย์สมบัติให้แก่ลูกทั้งสอง ต่อมาไม่นาน บุตรคนเล็กได้รวบรวมสิ่งที่มีแล้วเดินทางไปยังประเทศห่างไกล    ที่นั่นเขาได้ประพฤติเสเพลผลาญเงินทองจนหมดสิ้น
    เมื่อเขาผลาญเงินหมดแล้ว   บังเอิญประเทศนั้นเกิดความอดอยากครั้งใหญ่ และเขาเริ่มขาดแคลน จึงไปรับจ้างอยู่กับชาวเมืองนั้นคนหนึ่ง ซึ่งใช้เขาให้ไปเลี้ยงหมูในไร่ เขาอยากกินฝักถั่วที่หมูกินเพื่อระงับความหิว แต่ไม่มีใครให้ เขาจึงรู้สำนึกและคิดว่า “คนรับใช้ของพ่อฉันมีอาหารกินอย่างอุดมสมบูรณ์ ส่วนฉันอยู่ที่นี่ หิวจะตายอยู่แล้ว ฉันจะกลับไปหาพ่อ พูดกับพ่อว่า “คุณพ่อครับ ลูกได้ทำผิดต่อสวรรค์และต่อคุณพ่อ ลูกไม่สมควรได้ชื่อว่าเป็นลูกของคุณพ่อ โปรดถือว่าลูกเป็นคนรับใช้คนหนึ่งของคุณพ่อเถิด” เขาก็กลับไปหาบิดา    ลูกา 15,12-20