คริสตชนควรปฏิบัติตนอย่างไรในเทศกาลมหาพรต
กิจการแห่งความรัก

    นักบุญเลโอ พระสันตะปาปาผู้ยิ่งใหญ่ ในบทเทศน์ระหว่างเทศกาลมหาพรตจของท่านนักบุญเกือบทั้งหมดพูดถึงเรื่อง “ความรัก การยกโทษ และการบริจาคทานช่วยคนยากจน”
    การให้อภัยแก่กันเป็นความรักที่ยิ่งใหญ่ ท่านนักบุญเทศน์สอนว่า “เราจงยกโทษแก่ผู้อื่นเพื่อเราจะได้รับการยกโทษ เราจงอภัยให้เขาดังที่เราแสวงหา เราจงสวดภาวนาเพื่อขอการอภัยโทษ เราต้องไม่แสวงหาการแก้แค้น
    ท่านนักบุญยังสอนในเรื่องกิจการแห่งความรักอีกว่า “ทุกเวลาเหมาะสำหรับปฏิบัติความรัก แต่เทศกาลมหาพรตมีทุกอย่างพร้อมสำหรับส่งเสริมความรักเป็นพิเศษ”    ผู้ที่อยากฉลองปัสกาของพระเจ้าด้วยจิตใจและร่างกายบริสุทธิ์ ต้องพยายามอย่างสุดความสามารถที่จะพิชิตพระคุณนี้ให้ได้ เพราะความรักบรรจุคุณธรรมทั้งหลายและลบล้างบาปมากมาย...    ก่อนอื่นเราจงทำตัวให้พร้อมสรรพสำหรับถวายกิจเมตตาของเราเป็นเครื่องบูชาแด่พระองค์... เราจงมีใจกว้างขวาง ต้อนรับคนยากจนและคนตกทุกข์ได้ยากด้วยความเต็มใจ เพื่อเขาเหล่านี้จะได้กล่าวคำขอบคุณพระเจ้า...    ในฐานะที่เราเป็นสัตบุรุษ ไม่มีความจงรักภักดีใดๆ เป็นที่พอพระทัยพระเจ้าเท่ากับการทุ่มเทกำลังช่วยเหลือคนยากจน ซึ่งเป็นภาพสะท้อนความเอาใจใส่ของพระองค์เยี่ยงบิดา ในการให้ทานนี้ ไม่ต้องกังวลว่าไม่มีเงินทอง จิตใจที่กว้างขวางนั่นแหละเป็นขุมทรัพย์อันยิ่งใหญ่แล้ว         ด้วยใจที่กว้างขวาง ไม่มีคำว่าขัดสนข้าวของเงินทองเพราะพระคริสตเจ้าเองทรงเป็นผู้เลี้ยงดู และทรงเป็นผู้รับการเลี้ยงดู    ในกิจเมตตานี้พระหัตถ์ของพระเป็นเจ้าอยู่กับเรา เป็นพระหัตถ์ที่ทวีปังโดยการบิและเพิ่มปังโดยการแจกจ่าย
    การบริจาคทานให้คนยากจน เป็นรูปแบบของความรักต่อเพื่อนมนุษย์ซึ่งไม่ควรแยกออกจากการจำศีลอดอาหาร            นักบุญเปโตร คริโซโลโก พระสังฆราชสอนว่า “การจำศีลอดอาหารจะต้องควบคู่ไปกับเมตตาธรรมเสมอ การถือศีลอดอาหารมีประสิทธิภาพไม่ได้ นอกจากจะได้รับการชุบชูด้วยน้ำแห่งเมตตาธรรม...    แม้ท่านจะฝึกฝนน้ำใจ ถอนรากพยศชั่ว หว่านคุณธรรมต่างๆ แต่ถ้าท่านไม่ปล่อยให้เมตตาธรรมผลิดอกออกผล การถือศีลอดอาหารของท่านก็ไม่บังเกิดผล”
    นอกจากนั้นในเทศกาลมหาพรต พระสันตะปาปายังได้ออกสารมหาพรตถึงบรรดาคริสตชน โดยยึดเอาสัญญาณแห่งกาลเวลา หรือ ปัญหาความทุกข์ร้อนของประชาชนโลกในขณะนั้นมาเป็นจุดสนใจ     และทรงเรียกร้องการตอบสนองอย่างเป็นรูปธรรมจากบรรดาคริสตชน โดยยึดการไตร่ตรองรำพึงถึงพระทรมานของพระคริสต์เป็นหลัก    จึงเป็นอีกสิ่งหนึ่งที่จะช่วยเราในการเจริญชีวิตได้     พร้อมกันนี้ ในแต่ละสังฆมณฑลยังมีการส่งเสริมจิตตารมณ์มหาพรต เช่น แจกกระปุกมหาพรตให้คริสตชนอดออมเงินของตนตลอดเทศกาลมหาพรต เพื่อนำเงินที่ได้จากความเสียสละนี้ไปช่วยเหลือคนจน ซึ่งถือว่าเป็นกิจการแห่งความรัก ความเป็นหนึ่งเดียวของพระศาสนจักรท้องถิ่นที่คริสตชนทกคนควรให้ความร่วมมือ