วันฉลองบังคับ
1. วันอาทิตย์ ซึ่งเป็นวันของพระเป็นเจ้า ถือเป็นวันศักดิ์สิทธิ์แรก
2. วันสมโภชพระคริสตสมภพ (25 ธันวาคม)
3. วันสมโภชพระคริสตเจ้าแสดงองค์ (6 มกราคม)
4. วันสมโภชพระเยซูเจ้าเสด็จขึ้นสวรรค์ (อาทิตย์ที่ 6 เทศกาลปัสกา)
5. วันสมโภชพระกายพระโลหิตพระคริสตเจ้า (อาทิตย์หลังฉลองพระจิต)
6. วันสมโภชพระนางมารีย์พระชนนีพระเป็นเจ้า (1 มกราคม)
7. วันสมโภชพระนางมารีย์ผู้ปฏิสนธินิรมล ((8 ธันวาคม)
8. วันสมโภชพระนางมารีย์รับเกียรติยกขึ้นสวรรค์ (15 สิงหาคม)
9. วันสมโภชนักบุญยอแซฟ (19 มีนาคม)
10. วันสมโภชนักบุญเปโตรและนักบุญเปาโล (29 มิถุนายน)
11. วันสมโภชนักบุญทั้งหลาย (1 พฤศจิกายน)
วันสมโภชต่าง ๆ ที่ถือเป็นวันบังคับนี้ ยกเว้นวันสมโภชพระคริสตสมภพ ซึ่งจะสมโภชตรงวัน ส่วนวันสมโภชอื่น ๆ อาจเลื่อนไปวันอาทิตย์ถัดไปก็ได้ (มาตรา 1246)
- คริสตชนต้องเข้าร่วมส่วนในพิธีบูชาขอบพระคุณ และต้องละเว้นจากการทำงานหรือธุรกิจที่อาจขัดขวางไม่ให้มานมัสการพระ
- อนุโลมให้มาวันก่อนวันอาทิตย์แทนได้ หลัง 5 โมงเย็น ถือเป็นอีกวันหนึ่งหรือหากิจการอื่น ๆ ชดเชย เช่น ภาวนา
- วันชดเชยใช้โทษบาป เพื่อ
1. การภาวนา
2. การปฏิบัติกิจเมตตาปรานีและความรัก
3. การเสียสละตนเอง
4. การอดอาหาร
- วันชดเชยใช้โทษบาปคือ ทุกวันศุกร์ตลอดปี และวันในเทศกาลมหาพรต
- การอดเนื้อและอาหารอื่น ๆ บางอย่างต้องถือตามในทุกๆ วันศุกร์
- วันพุธรับเถ้าและวันศุกร์ศักดิ์สิทธิ์ให้อดอาหาร (มาตรา 1251)
- ผู้ที่มีอายุครบ 14 ปีบริบูรณ์ (ขึ้นปีที่ 15) จะต้องอดเนื้อ
- เฉพาะผู้ที่มีอายุครบ 18 ปีบริบูรณ์ จนถึง 59 ปีบริบูรณ์ต้องอดอาหาร (มาตรา 1252)
- การอดอาหาร หมายถึง การรับประทานอาหารอิ่มเพียงมื้อเดียว
เปลี่ยนวันฉลอง
- ฉลองพระตรีเอกภาพ
- ฉลองพระจิตเสด็จมา
- พฤหัสหลังฉลองพระจิต ฉลองพระวรกายและพระโลหิตของพระเยซูเจ้า (ศต. 3)
- ศุกร์ที่ 3 หลังฉลองพระหฤทัยศักดิ์สิทธิ์ของพระเยซูเจ้า (ศต.9)
- อาทิตย์สุดท้าย (34) ฉลองพระเยซูเจ้า กษัตริย์แห่งสากลจักรวาล (ศต.20)
วันฉลองที่ไม่เปลี่ยนวันที่
- 2 ก.พ. - ฉลองพระเยซูเจ้าถวายตนในพระวิหาร (มีการเสกเทียน จุดเทียน ระลึกถึงที่ซีเมโอนพูดในวันนั้น) "แสงสว่าง"
- 6 ส.ค. - ฉลองพระเยซูเจ้า ประจักษ์พระวรกาย (ศตวรรษที่ 15)
- 14 ก.ย. - เทิดทูนกางเขนของพระเยซูเจ้า (ศตวรรษที่ 17)
- 9 พ.ย. - ฉลองอภิเษกพระวิหารลาเตรัน (ศตวรรษที่ 16)
วันอาทิตย์
- ปี A ใช้พระวรสารนักบุญมัทธิว
- ปี B ใช้พระวรสารนักบุญมารโก
- ปี C ใช้พระวรสารนักบุญลูกา
- วันอาทิตย์ที่ 17-21 จะใช้พระวรสารของนักบุญยอห์น (เพราะลูกาสั้นไป)
- บทอ่านที่ 1 - มาจากพันธสัญญาเดิมและความหมายเกี่ยวกับพระวรสารด้วย
- บทอ่านที่ 2 - จากเปาโลหรือสาวกทั้งหลาย ใช้เวลา 3 ปีในการอ่านทั้งหมด
- ไม่กี่ครั้งที่ทั้ง 3 บทเกี่ยวเนื่องกัน
- บทเริ่มขอบพระคุณมี 8 บท อย่างน้อย 6 บท พูดถึงวันฉลองปัสกา
วันธรรมดา - วันเสาร์
- อ่านพระวรสารทั้ง 3 อย่างต่อเนื่อง
- อาทิตย์ที่ 1-9 ใช้ของนักบุญมารโก
- อาทิตย์ที่ 10-21 ใช้ของนักบุญมัทธิว
- อาทิตย์ที่ 22-34 ใช้ของนักบุญลูกา
- บทอ่าน จะเป็นจดหมายของเปาโล สลับกับพันธสัญญาเดิม 2 ปีจบ (ปีคี่ - ปีคู่)
- 25 มีนาคม "แม่พระรับสาร" เปลี่ยนเป็น "สมโภชการแจ้งสารเรื่องพระวจนาตถ์ทรงรับสภาพมนุษย์"
- 25 มีนาคม "แม่พระรับสาร" เป็นวันฉลองอันเดียวที่อยู่ในเทศกาลมหาพรต
- วันฉลองปัสกา เปลี่ยนวันที่ทุกปี เนื่องจากดวงจันทร์ ในฤดูใบไม้ผลิวันแรก