ข้อคิดข้อรำพึง

พระวาจาพระเจ้า ของอาทิตย์ที่ 5 เทศกาลมหาพรต ปี B

“เมื่อเราถูกยกขึ้นจากแผ่นดิน เราจะดึงดูดทุกคนเข้ามาหาเรา”

 ชาวกรีกบางคนไปหาฟิลิปเพื่อ “อยากเห็นพระเยซูเจ้า” ฟิลิปจึงไปกับอันดรูว์ไปบอกพระเยซูเจ้า

 ที่จริงเป็นเรื่องที่ไม่แปลกอะไรที่จะมีพวกกรีกไปที่กรุงเยรูซาเล็มในสมัยพระเยซูเจ้า เพราะพวกกรีกเป็นพวกที่รักการเดินทางท่องเที่ยวเพื่อการค้าขาย  เพื่อแสวงหาความรู้ และเพื่อสันทนาการ

 ในกรุงเยรูซาเล็มเวลานั้น จุดรวมความสนใจทั้งหมดไปอยู่ที่พระเยซูเจ้า ชาวกรีกจึงปรารถนาจะพบปะ รู้จัก และพูดคุยกับพระองค์เป็นการส่วนตัว โดยเฉพาะเหตุการณ์ใหญ่ๆ ที่ช็อกโลกในเวลานั้นเกิดขึ้นต่อๆ กัน

 เหตุการณ์แรกคือพระเยซูเจ้าเพิ่งจะปลุกลาซารัสให้กลับมามีชีวิตอีกครั้งหนึ่ง ผู้คนจำนวนพอสมควรรู้จักลาซารัส รู้ว่าเขาตายไปแล้ว บางคนไปร่วมงานศพและเห็นเขาถูกฝังไปแล้วด้วย แต่บัดนี้ พวกเขาเห็นลาซารัสอีก มีชีวิตชีวา เดินเหินได้ พูดจาคล่องแคล่ว

 อีกเหตุการณ์ใหญ่ที่ติดตามมา คือ การเสด็จเข้ากรุงเยรูซาเล็มอย่างสง่าของ พระเยซูเจ้า ผู้คนมากมายออกมาโห่ร้องต้อนรับ มือถือใบปาล์มออกไปรับเสด็จ พลางร้องว่า “โฮซันนา ขอถวายพระพรแด่พระองค์ผู้เสด็จมาในพระนามพระเจ้า ขอถวายพระพรแด่กษัตริย์แห่งอิสราเอล” เหตุกาณ์นี้ช็อกโลกของชาวอิสราเอล โดยเฉพาะพวกเจ้าคณะสงฆ์ พวกธรรมาจารย์ และพวกฟาริสี ซึ่งพูดกันว่า “เห็นไหม พวกเราทำอะไรไม่ได้เลย ดูซิ โลกทั้งโลกกำลังตามเขาไปแล้ว”

 เพราะเหตุการณ์ยิ่งใหญ่ทั้งสองครั้งที่เกิดขึ้น และทั้งสองเรื่องมีจุดศูนย์กลางอยู่ที่พระเยซูเจ้า ชาวกรีกจึงแสวงหาและอยากพบพระเยซูเจ้า แต่เมื่อสาวกทั้งสองมาทูลพระเยซูเจ้าเรื่องที่ชาวกรีกอยากพบพระองค์ พระองค์กลับไปตรัสถึงเรื่องอื่นๆ ที่ดูเหมือนไม่เกี่ยวข้องกัน เหมือนไม่สนใจว่าชาวกรีกจะมาพบพระองค์ทำไม และจะให้พบหรือไม่

 กลับไปตรัสถึงเรื่องเวลาที่จะมาถึง บุตรแห่งมนุษย์กำลังจะได้รับสิริรุ่งโรจน์…ตรัสถึงเรื่อง เมล็ดข้าวที่ตกลงไปในดิน เน่าเปื่อยตายไปก่อนจะงอกขึ้นมาใหม่ และบังเกิดผลมากมาย ยังตรัสรวมไปถึงความตายและชีวิตนิรันดร…การรับใช้…และการติดตามพระองค์ไป

มีเรื่องเล่าว่า  เมื่อ 500 ปีที่แล้วมา  ชาวคาทอลิกในประเทศอังกฤษถูกเบียดเบียน  มีพระสงฆ์เยสุอิตองค์หนึ่ง  ชื่อว่าคุณพ่อโทมัส  การ์เน็ท  ถูกจับขังคุก  และถูกตัดสินประหารชีวิต  เพื่อนๆของคุณพ่อการ์เน็ทได้วางแผนจะพาท่านหนีออกจากคุก  แต่แรกที่ท่านได้ยินถึงแผนการนี้  ท่านก็เห็นด้วย  เพราะท่านคิดว่ายังคงมีงานอีกมากมายที่ท่านต้องทำเพื่อชาวคาทอลิกในประเทศอังกฤษนี้  แต่ในตอนท้าย  ท่านเปลี่ยนใจ  และได้เขียนจดหมายถึงอธิการของท่าน  ขอให้ไปบอกและชักชวนเพื่อนของท่านว่าไม่ต้องพยายามช่วยท่านให้หนีพ้นจากความตาย  ท่านต้องการเป็นมรณสักขี  เหตุที่ท่านคิดเช่นนี้  เพราะท่านคิดว่าการหลั่งโลหิตของท่านเพื่อชาวคาทอลิกในประเทศอังกฤษนี้  จะกลับกลายเป็นประโยชน์มากกว่าในการประกาศข่าวดีให้แก่พวกเขา  

ถ้าจำได้ในช่วงแรกๆที่พระศาสนจักรเริ่มต้น  มีมรณสักขีมากมายที่ยอมตายเพื่อความเชื่อแบบคาทอลิก  และก็มีคนมากมายที่กลับใจในเวลานั้น  จนมีคำกล่าวว่า  "การหลั่งโลหิตของบรรดามรณสักขีคือเมล็ดพันธุ์ของคริสตชนใหม่จำนวนมากมาย"  (ตัวอย่างจากหนังสือ With Eyes Fixed On Jesus โดย John Chambers, S.J.)

 นักบุญยอห์น ณ ที่นี้ยังเผยให้เห็นความรู้สึกอีกด้านหนึ่งของพระเยซูเจ้า เป็นความรู้สึกหวั่นไหว “บัดนี้ ใจของเราหวั่นไหว เราจะพูดอะไร  จะพูดหรือว่า ข้าแต่พระบิดาเจ้า โปรดช่วยข้าพเจ้าให้พ้นจากเวลานี้  แต่ข้าพเจ้ามาก็เพื่อเวลานี้” ที่จริงผู้นิพนธ์พระวรสารอื่นๆ อีก 3 ท่านก็เผยความรู้สึกลึกๆ ด้านนี้ของพระเยซูเจ้าด้วย แต่เป็นเฉพาะตอนที่ทรงอยู่ในสวนเกทเสมนีเท่านั้น แต่นักบุญยอห์นเผยให้เห็นความรู้สึกนี้ตั้งแต่ก่อนการจับกุม ตั้งแต่ก่อนไปภาวนาที่สวนนั้น

 แต่บัดนี้ถึงเวลาแล้ว พระองค์เสด็จมาก็เพื่อเวลานี้ แม้ในฐานะมนุษย์ที่มีสัญชาตญาณโดยธรรมชาติที่จะแสวงหาวิธีที่อาจหลีกเลี่ยงได้ แต่กลับเต็มพระทัยมุ่งหน้าทำตามแผนการของพระบิดา แม้จะมีความหวั่นไหวตามประสามนุษย์

 ด้วยพระภารกิจทั้งหมดที่ผ่านมาในการประกาศข่าวดีแห่งพระอาณาจักรของพระเจ้า และด้วยความมุ่งมั่นในพระทัยจะทำตามแผนการของพระบิดาจนถึงที่สุด ซึ่งความมุ่งมั่นของพระองค์นี้  เราได้ยินจากคำภาวนาของพระองค์ที่ว่า  "ข้าแต่พระบิดาเจ้า  โปรดประทานพระสิริรุ่งโรจน์แด่พระนามของพระองค์เถิด"

 วิธีการที่จะทำให้พระบิดาทรงรับพระเกียรติรุ่งโรจน์ในแบบของพระเยซูเจ้า คือ การรับใช้ด้วยความรัก และการอุทิศตน ซึ่งการอุทิศตนนี้ คือ การยอมสละชีวิตเป็นพลีบูชา “และเมื่อเราจะถูกยกขึ้นจากแผ่นดิน เราจะดึงดูดทุกคนเข้ามาหาเรา”

 คำตรัสนี้แหละ เป็นการตอบสนองความอยากรู้ อยากเห็นของพวกกรีกที่มีต่อพระเยซูเจ้า การที่คนต่างชาติขอพบพระองค์ที่กรุงเยรูซาเล็ม เป็นสื่อสัญลักษณ์ที่หมายความว่า พระเจ้าทรงตระเตรียมชาวเราทั้งหลายในแผนการความรอดของพระองค์อย่างไร กล่าวคือ เมื่อทรงถูกยกขึ้นสู่พระสิริรุ่งโรจน์โดยหนทางแห่งไม้กางเขนแล้ว  จะทรงต้อนรับทุกคนเข้ามาหาพระองค์ ไม่ใช่เฉพาะแค่ชนชาติยิว แต่ทุกคนทุกชนชาติ

( คุณพ่อ วิชา  หิรัญญการ เขียนลงสารวัดนักบุญยอแซฟ อยุธยา วันอาทิตย์ที่ 25 มีนาคม ค.ศ. 2012

Based on : John for Everyone ; by Tom Wright )