ในการเป็นทุกข์ถึงบาปต้องเตรียมตัวอย่างไร
    ความเข้าใจในความผิดส่วนบุคคลของคนคนหนึ่ง ก่อให้เกิดความปรารถนาที่จะทำให้ตนเองดีขึ้น ซึ่งเรียกว่าความสำนึกผิด เรามาถึงความสำนึกผิดเมื่อเราเห็นความตรงข้ามระหว่างความรักของพระเจ้าและบาปของเราแล้วเรารู้สึกเสียใจอย่างจริงจังในบาปที่ได้กระทำ เราตกลงใจที่จะเปลี่ยนแปลงชีวิต และมอบความหวังของเราไว้ในความช่วยเหลือของพระเจ้า (1430-1433, 1490)

    บ่อยครั้งที่ความจริงของบาปถูกควบคุมไว้ บางคนคิดว่าความรู้สึกผิดควรเป็นการจัดการเพียงแค่วิธีการทางจิตวิทยา แต่ความรู้สึกผิดอย่างแท้จริงเป็นสิ่งสำคัญ เหมือนกับการขับรถยนต์ เมื่อมาตรบอกอัตราความเร็วชี้ว่า เกินอัตราความเร็วที่จำกัดไว้ มาตรบอกอัตราความเร็วไม่ต้องรับผิดชอบ แต่คนขับเป็นผู้รับผิดชอบ ยิ่งเราเข้าใกล้พระเจ้าผู้ทรงเป็นแสงของสิ่งทั้งปวง ความชัดเจนด้านมืดของเรายิ่งชัดเจนขึ้นเมื่อมีแสงสว่าง พระเจ้ามิได้ทรงเป็นแสงสว่างที่เผาไหม้ แต่เป็นแสงสว่างที่ช่วยรักษา ด้วยเหตุนี้ความเป็นทุกข์ถึงบาปผลักดันให้เราไปสู่แสงสว่างซึ่งเราจะได้รับการรักษาให้หายอย่างสมบูรณ์ 312

ศีลอภัยบาปเป็นศีลล้างบาปที่สอง เป็นศีลล้างบาปด้วยน้ำตา
นักบุญ เกรโกรี นาซีซาน

ความรักลบล้างบาปได้มากมาย
1 เปโตร 4 : 8 

หลังจากตกในบาปแล้ว จงลุกขึ้นอีกครั้งเดินในทางที่ถูกต้อง อย่าปล่อยให้บาปอยู่ในหัวใจของท่านแม้แต่สักครู่เดียว
นักบุญยอห์น เวียนเนย์