พิธีกรรมต้องการพื้นที่เพื่อการเฉลิมฉลองอย่างไร
    อาศัยชัยชนะของพระคริสตเจ้า พระองค์ทรงเข้าถึงทุกหนทุกแห่งในโลกนี้ พระองค์ผู้ทรงเป็นพระวิหารแท้และเป็นการถวายบูชาแด่พระเจ้าใน “พระจิตเจ้าและคามความจริง” (ยน 4 : 24) ไม่ทรงยึดติดกับสถานที่แห่งใดแห่งหนึ่งอีกต่อไป อย่างไรก็ตาม โลกของคริสตชนเต็มไปด้วยวัดและเครื่องหมายศักดิ์สิทธิ์มากมาย  ทั้งนี้เพราะมนุษย์ต้องการสถานที่เฉพาะเพื่อพบปะ และเป็นเครื่องหมายเตือนใจถึงความจริงใหม่นี้    เคหาทุกแห่งของพระเจ้าเป็นเครื่องหมายแห่งเคหาของพระบิดาในสวรรค์ซึ่งเรากำลังเดินทางไป (1179-1181, 1197-1198)

    แน่นอนว่า เราสามารถภาวนาได้ทุกที่ ในป่า ริมทะเล หรือบนเตียงนอน แต่เนื่องจากเรามนุษย์มิได้มีเพียงจิตวิญญาณเท่านั้น แต่มีร่างกาย เราจึงต้องการเห็น ได้ยิน และรู้สึกถึงกันและกัน เราต้องการสถานที่เฉพาะเมื่อเราต้องการพบปะกันในฐานะที่เป็นพระกายของพระคริสตเจ้า เราต้องคุกเข้าลง หากเราต้องการนมัสการพระเจ้า เราต้องรับประทานปังที่เปลี่ยนเป็นพระกายเมื่อได้รับการเสก เราต้องเคลื่อนไหวเมื่อพระองค์ทรงเรียกเรา    ในยุโรป กางเขนที่เราเห็นอยู่ตามถนนหนทางเตือนใจเราให้คิดถึงผู้ที่เป็นเจ้าของโลก และการเดินทางนี้กำลังนำเราไปสู่ที่ใด

“พระเจ้าทรงตั้งพระศาสนจักรขึ้น เสมือนท่าจอดเรือชายฝั่งทะเล เพื่อให้ท่านใช้เป็นที่หลบภัยปราศจากพายุแห่งความกังวลฝ่ายโลก แล้วท่านจะพบสันติและความสงบเงียบ” นักบุญยอห์น ครีโซสโตม (349/350-407)