ต้นกำเนิดลึกซึ้งที่สุดของพิธีกรรมคืออะไร
ต้นกำเนิดลึกซึ้งที่สุดของพิธีกรรม คือ พระเจ้าเป็นงานเลี้ยงนิรันดรแห่งความรักในสวรรค์ อันเป็นความชื่นชมยินดีของพระบิดา พระบุตร และพระจิต เพราะพระเจ้าทรงเป็นความรัก พระองค์จึงทรงปรารถนาให้เรามีส่วนร่วมในงานเลี้ยงฉลองความชื่นชมยินดีของพระองค์ และเพื่อประทานพระพรของพระองค์แก่เรา (1077-1109)
พิธีกรรมบนโลกนี้ ต้องเป็นการเฉลิมฉลองที่เปี่ยมด้วยความงดงามและพละกำลัง เพราะเป็นการฉลองของพระบิดาผู้ทรงสร้างเรามา จึงทำให้ของประทานต่างๆ บนโลกนี้มีบทบาทสำคัญ เช่น ปัง เหล้าองุ่น น้ำมัน เทียน กำยาน ดนตรีศักดิ์สิทธิ์ และอาภรณ์ที่งดงาม และเนื่องจากเป็นการฉลองของพระบุตรผู้ทรงไถ่กู้เรา เราจึงชื่นชมยินดีในอิสรภาพที่ได้รับ มีพลังจากการฟังพระวาจาและเข้มแข็งขึ้นจากการรับพระพรแห่งศีลมหาสนิท พิธีกรรมเป็นการฉลองของพระจิตผู้ทรงสถิตในเราซึ่งเปี่ยมล้นด้วยความบรรเทาใจ ความรู้ ความกล้าหาญ พละกำลัง และพระพรซึ่งหลั่งไหลมาจากการชุมนุมอันศักดิ์สิทธิ์เหล่านี้ ->179
การอวยพร (Blessing) การอวยพรเป็นความดีที่มาจากพระเจ้า (ภาษาลาติน benedicere และภาษากรีก eu-logein พูดแต่สิ่งดี) การอวยพรคือการที่พรเจ้าประทานพระพรแห่งชีวิตและการปกปักรักษาชีวิต พระเจ้าพระบิดาพระผู้ทรสร้างสรรพสิ่งตรัสว่า เป็นการดีที่ท่านมีชีวิตอยู่ ความจริงคือท่านเป็นสิ่งสร้างที่งดงาม
“ข้าพเจ้าจะเข้าไปยังแท่นบูชาของพระเจ้า ไปพบพระเจ้าผู้ทรงเป็นความยินดีปรีดาของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าจะสรรเสริญพระองค์ด้วยเพลงพิณ ข้าแต่พระเจ้า พระเจ้าของข้าพเจ้า” (สดด 43 : 4)
