ทำไมพระเยซูเจ้าจึงทรงรอถึง 30 ปี กว่าจะเริ่มพระชนม์ชีพเปิดเผยของพระองค์
    พระเยซูเจ้าทรงปรารถนามีส่วนร่วมในชีวิตธรรมดากับเรา ซึ่งเป็นผลทำให้ชีวิตประจำวันของเราศักดิ์สิทธิ์ (531-534, 564)

    พระเยซูเจ้าเป็นเด็กคนหนึ่งซึ่งได้รับความรักความอบอุ่นจากบิดามารดาของพระองค์ และได้รับการเลี้ยงดูจากพวกท่าน ดังนั้น พระองค์จึงทรงเจริญขึ้น “ทั้งในพระปรีชาญาณ พระชนมายุ และพระหรรษทานเฉพาะพระพักตร์ของพระเจ้า และต่อหน้ามนุษย์” (ลก 2 : 52) พระองค์อยู่ในหมู่บ้านชุมชนชาวยิว และมีส่วนร่วมในพิธีทางศาสนา พระองค์ทรงเรียนรู้เรื่องการค้าและได้พิสูจน์ความสามารถของพระองค์ในฐานะช่างฝีมือ การที่พระเจ้าทรงประสงค์ให้พระเยซูคริสตเจ้าทรงบังเกิด และเติบโตขึ้นในครอบครัวมนุษย์ ได้ทำให้ครอบครัวเป็นสถานที่ที่พระเจ้าประทับอยู่และเป็นแบบอย่างของความช่วยเหลือในชุมชน

“ในครอบครัว เด็กๆเรียนรู้ที่จะรัก เมื่อเขาได้รับความรักอย่างไม่มีเงื่อนไข พวกเขาเรียนรู้ที่จะเคารพผู้อื่น เมื่อเขาได้รับความเคารพ พวกเขาเรียนรู้จักพระพักตร์ของพระเจ้า เมื่อพวกเขาได้รับการเผยแสดงครั้งแรกจากพ่อและแม่ที่เปี่ยมไปด้วยความเอาใจใส่” จดหมายถึงบรรดาพระสังฆราชจากสมณกระทรวงว่าด้วยข้อความเชื่อ เรื่อง ความร่วมมือของชายและหญิงในพระศาสนจักรและในโลก 31 พฤษภาคม 2004
“ระหว่างคนบาปและคนดีนั้น มีความคล้ายคลึงกัน เพราะไม่มีคนดีจริงๆ เลยสักคน” Gertrud Von Le Fort (1876-1971 นักเขียนชาวเยอรมัน)