มนุษย์มีบทบาทอย่างไรในพระอารักขญาณของพระเจ้า
    ความสมบูรณ์ของสิ่งสร้าง โดยผ่านทางพระอารักขญาณของพระเจ้านั้น ไม่ใช่สิ่งที่เกินความสามารถของเรา พระเจ้าทรงเชื้อเชิญเราให้ร่วมมือในการทำให้สิ่งสร้างเกิดความสมบูรณ์ (307-308)
    มนุษย์อาจปฏิเสธพระประสงค์ของพระเจ้าได้ แต่มนุษย์ทำได้ดีกว่านั้น หากยอมเป็นเครื่องมือแห่งความรักของพระเจ้า

ตลอดชีวิตของคุณแม่เทเรซา ท่านพยายามคิดในแนวทางนี้ คือ “ฉันเป็นเพียงดินสอแท่งเล็กๆ ในพระหัตถ์ของพระเจ้า พระองค์อาจตัดหรือเหลาดินสอแท่งนี้ พระองค์อาจเขียนหรือวาดสิ่งใดก็ได้ในเวลาที่พระองค์ต้องการ หากผลงานการเขียนหรือวาดรูปออกมาดี เราก็ไม่ได้ยกย่องดินสอหรือวัสดุที่ใช้ แต่ยกย่องผู้ที่ใช้มัน” แม้พระเจ้าทรงทำงานกับเราและโดยผ่านทางเรา แต่เราต้องไม่หลงผิดคิดว่าผลงานนั้นเป็นความคิด การวางแผน และการกระทำของเรา แต่พระเจ้าไม่จำเป็นต้องอาศัยการงานของเรา แต่พระองค์จะทรงขาดบางสิ่งบางอย่างไป หากเราไม่กระทำสิ่งนั้น

“ข้าแต่พระเจ้า โปรดให้ข้าพเจ้าเป็นเครื่องมือของพระองค์ เพื่อสร้างสันติ
ที่ใดมีความเกลียดชัง     ให้ข้าพเจ้าเป็นผู้นำความรัก
ที่ใดมีความเจ็บแค้น     ให้ข้าพเจ้าเป็นผู้นำการให้อภัย
ที่ใดมีความแตกแยก     ให้ข้าพเจ้าเป็นผู้นำความสามัคคี
ที่ใดมีความเท็จ         ให้ข้าพเจ้าเป็นผู้นำความจริง
ที่ใดมีความสงสัย     ให้ข้าพเจ้าเป็นผู้นำความเชื่อ
ที่ใดมีความสิ้นหวัง     ให้ข้าพเจ้าเป็นผู้นำความหวัง
ที่ใดมีความมืด         ให้ข้าพเจ้าเป็นผู้นำความสว่าง
ที่ใดมีความเศร้าโศก     ให้ข้าพเจ้าเป็นผู้นำความยินดี
ข้าแต่พระเจ้า โปรดให้ข้าพเจ้าเป็นผู้บรรเทา เห็นใจผู้อื่นมากกว่าที่จะรับความเห็นใจ
ให้รักผู้อื่น ก่อนที่จะให้ผู้อื่นรักข้าพเจ้า”
คณะฟรังซิสกัน