ทำไมพระเจ้าจึงประทานพระนามของพระองค์
    พระเจ้าประทานพระนามของพระองค์  เพื่อให้การพูดกับพระองค์เป็นสิ่งที่เป็นไปได้ (203-213, 230-231)
    พระเจ้าทรงต้องการให้มนุษย์รู้จักพระองค์ พระองค์ไม่ทรงต้องการเป็นที่ยำเกรงในฐานะ “ผู้ดำรงอยู่เหนือกว่า“ พระองค์ทรงปรารถนาให้พระองค์เป็นที่รู้จัก และได้รับการเรียกเหมือนบุคคลที่เป็นอยู่จริง    ทรงแสดงพระองค์ในพุ่มไม้ที่ลุกเป็นไฟ พระเจ้าทรงเผยแสดงพระนามศักดิ์สิทธิ์ของพระองค์แก่โมเสสว่า ->ยาห์เวห์ (YHWH) (อพย 3 : 14)

พระเจ้าทรงให้ประชากรของพระองค์สามารถพูดกับพระองค์ได้ แต่พระองค์ยังทรงดำรงเป็นพระเจ้าผู้ซ่อนเร้นในอิสราเอล เพื่อเป็นการแสดงความเคารพยำเกรงพระเจ้า จึงไม่เอ่ยพระนามของพระองค์ แต่จะใช้คำว่า Adonai (องค์พระผู้เป็นเจ้า) เป็นคำเรียกแทนพระเจ้าใน ->พระคัมภีร์พันธสัญญาใหม่ ใช้คำเดียวกันนี้ ในการถวายพระเกียรติแด่พระเยซูเจ้าในฐานะพระเจ้าแท้ “พระเยซูทรงเป็นองค์พระผู้เป็นเจ้า” (รม 10 : 9)

“หลังจากที่ข้าพเจ้าค้นพบว่ามีพระเจ้า จึงเป็นไปไม่ได้ที่ข้าพเจ้าจะไม่มีชีวิตอยู่เพื่อพระองค์แต่เพียงผู้เดียว” บุญราศีชาร์ล เดอ ฟูโกด์ (1858-1916 นักพรตฤาษีในทะเลทรายซาฮารา)
“คำถามจากนักข่าวผู้หนึ่ง “มีอะไรในพระศาสนจักรที่ต้องเปลี่ยนแปลง” “คุณและฉัน” บุญราศีเทเรซา แห่งกัลกัตตา (1910-1997)
“ความรักแท้เจ็บปวดและมักเจ็บปวดเสมอ การรักใครสักคนเป็นความทุกข์ทรมาน ทุกข์ทรมานในการจากไปของเขา อยากตายเพื่อเขา เมื่อผู้คนแต่งงานกัน พวกเขาจะยอมทุกสิ่งเพื่อความรักซึ่งกันและกัน แม่คนหนึ่งต้องยากลำบากมากมายเพื่อให้ชีวิตแก่บุตร คำว่า “รัก” ถูกเข้าใจผิดและใช้ผิดกันมาก บุญราศีเทเรซา แห่งกัลกัตตา (1910-1997)