304  ทำไมคุณธรรมจึงเป็นความพอประมาณ

ความพอประมาณเป็นคุณธรรมประการหนึ่ง เพราะพฤติกรรมความพอประมาณพิสูจน์ถึงการเป็นแรงทำลายล้างในทุกพื้นที่ของชีวิต  (1809, 1838)

ผู้ที่ไม่รู้จักพอประมาณปล่อยตนเองให้แรงกระตุ้นครอบงำเขา กระทำผิดต่อผู้อื่นด้วยความต้องการที่เลยเถิด และเป็นอันตรายต่อตัวเขาเอง ในพระคัมภีร์พระธรรมใหม่  คำว่า  “ความสุขุม” และ  “ความระมัดระวัง” ใช้แทนคำว่า  “ความพอประมาณ”