298. บุคคลที่มีมโนธรรมที่ดีกระทำผิดพลาดในสายพระเนตรของพระเจ้าได้หรือ

ไม่ ถ้าบุคคลนั้นตรวจสอบตนเองอย่างถี่ถ้วน และมาถึงดุลพินิจที่มั่นใจ เขาต้องกระทำตามเสียงภายในของเขาในกรณีใดๆ ก็ตาม  แม้จะเป็นการเสี่ยงต่อการทำผิดบางอย่าง (1790-1794, 1801-1802)

พระเจ้ามิทรงกล่าวโทษเราสำหรับความเสียหายที่เป็นรูปธรรมจากดุลพินิจที่ผิดพลาดของมโนธรรม โดยมีเงื่อนไขว่าเราเองไม่ได้รับผิดชอบต่อการหล่อหลอมมโนธรรมที่ไม่ดีนั้น ในขณะที่ค่อนข้างจะเป็นความจริงว่าผู้หนึ่งต้องกระทำตามมโนธรรมของตน  เป็นเหมือนกับการเก็บไว้ในใจว่า ผู้คนมีความขี้โกง กระทำฆาตกรรม  ทำการทรมาน  และทรยศผู้อื่น  พื้นฐานเหล่านี้ซึ่งพวกเขานึกเอาอย่างผิดๆให้ เป็นมโนธรรมของเขา