106.  มีข้อพิสูจน์ใดบ้างที่แสดงถึงการกลับคืนพระชนมชีพของพระเยซูเจ้า

ไม่มีข้อพิสูจน์ทางวิทยาศาสตร์ ในการกลับคืนพระชนมชีพของพระเยซูเจ้า อย่างไรก็ตาม มีบุคคลและหลักฐานที่รวบรวมได้จำนวนมากมาย ซึ่งเป็นเครื่องยืนยันเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในกรุงเยรูซาเล็มในสมัยนั้น (639-644, 656– 657)

งานเขียนเก่าแก่ที่สุด ซึ่งยืนยันการกลับคืนพระชนมชีพ คือจดหมายของนักบุญเปาโลถึงชาวโครินธ์ ประมาณยี่สิบปี หลังการสิ้นพระชนม์ของพระคริสตเจ้า “ข้าพเจ้ามอบธรรมประเพณีสำคัญที่สุดให้กับท่าน เป็นธรรมประเพณีที่ข้าพเจ้าได้รับมาอีกทอดหนึ่ง คือพระคริสตเจ้าได้สิ้นพระชนม์เพราะบาปของเรา ตามที่มีเขียนไว้ในพระคัมภีร์และทรงถูกฝังไว้ พระองค์ทรงกลับคืนพระชนมชีพในวันที่สามตามความในพระคัมภีร์ และทรงแสดงพระองค์แก่       เคฟาส  แล้วจึงทรงแสดงพระองค์แก่อัครสาวกสิบสองคน หลังจากนั้นทรงแสดงองค์แก่พี่น้องมากกว่าห้าร้อยคนในคราวเดียว คนส่วนมากในจำนวนนี้ยังมีชีวิตอยู่ แม้ว่าบางคนล่วงหลับไปแล้ว” (1 คร 15:3-6) นักบุญเปาโลได้บันทึกชีวิตความเป็นอยู่ของชุมชนคริสตชนในสมัยแรกเริ่ม สองหรือสามปีหลังการสิ้นพระชนม์และการกลับคืนพระชนมชีพของพระเยซูเจ้า เมื่อท่านเองกลายเป็นคริสตชน เนื่องจากท่านได้พบองค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงกลับคืนพระชนมชีพ บรรดาศิษย์นำเอาความจริงเรื่องพระคูหาว่างเปล่า( ลก 24:2-3 ) มาเป็นเครื่องหมายประการแรกแสดงถึงความจริงของการกลับคืนพระชนมชีพ บรรดาสตรีได้พบสิ่งนี้ด้วย แต่ตามกฎหมายของสมัยนั้น สตรีไม่สามารถเป็นพยานได้ แม้เราอ่านเรื่องของอัครสาวกยอห์น เขา “เห็นและมีความเชื่อ” (ยน 20: 8 ข) แล้ว ตั้งแต่พระคูหาว่างเปล่า แต่สิ่งที่ทำให้เราแน่ใจในการกลับคืนพระชนมชีพของพระเยซูเจ้า คือการที่พระองค์ทรงแสดงพระองค์หลายต่อหลายครั้ง การพบปะกับองค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงกลับคืนพระชนมชีพสิ้นสุดลง เมื่อพระคริสตเจ้าเสด็จขึ้นสู่สวรรค์ กระนั้นก็ดี ทุกวันนี้ยังมีหลายคนที่ได้พบเห็นองค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงชีวิต พระเยซูคริสตเจ้าผู้ทรงพระชนม์อยู่

(พระเยซูเจ้าทรงแสดงพระองค์แก่มารีย์ ชาวมักดาลา ซึ่งจำพระองค์ไม่ได้ในทันที )

พระเยซูเจ้าตรัสเรียกนางว่า “มารีย์” นางจึงหันไปทูลพระองค์เป็นภาษาฮีบรู “รับบูนี”  (ซึ่งแปลว่าพระอาจารย์) 

ยอห์น 20:16 

ใครที่เชื่อในเรา แม้ตายไปแล้วก็จะมีชีวิต

ยอห์น 11:25

ผู้ใดที่ได้ยินการประกาศเรื่องการกลับคืนพระชนมชีพแล้ว ไม่อาจเดินต่อไปได้ด้วยสีหน้าเศร้าหมอง และไม่อาจดำเนินชีวิตที่ปราศจากความชื่นชมยินดีหรือไร้ซึ่งความหวังต่อไปได้

เฟรดเดริด ชิลเลอร์

(1759- 1805 นักประพันธ์และผู้เขียนบทละคร ชาวเยอรมัน)