51. หากพระเจ้าทรงทราบทุกสิ่ง และทรงสรรพานุภาพ ทำไมพระองค์จึงไม่ทรงป้องกันมิให้ความชั่วร้ายเกิดขึ้น 

“พระเจ้าทรงอนุญาตให้ความชั่วร้ายเกิดขึ้น เพื่อก่อให้เกิดสิ่งที่ดีกว่า” (นักบุญโทมัส อไควนัส) 

(309-314,324)

ความชั่วร้ายในโลกเป็นเรื่องเร้นลับที่มืดมนและเจ็บปวด แม้แต่พระเยซูผู้ทรงถูกตรึงกางเขน ยังตรัสถามพระบิดาของพระองค์ว่า “ข้าแต่พระเจ้า ทำไมพระองค์จึงทรงทอดทิ้งข้าพเจ้าเล่า” (มธ 27:46) หลายเรื่องในทำนองนี้ยังคงเป็นเรื่องที่มิอาจเข้าใจได้ แต่สิ่งหนึ่งที่เรามั่นใจได้คือ พระเจ้าทรงเป็นองค์ความดีสมบูรณ์แบบ 100 เปอร์เซ็นต์ พระองค์ไม่สามารถเป็นบ่อเกิดของความชั่วร้าย พระเจ้าทรงสร้างโลก เพื่อให้เป็นสิ่งดี แต่โลกนี้ยังไม่สมบูรณ์  โดยผ่านการเปลี่ยนแปลงที่รุนแรงและกระบวนการที่เจ็บปวด โลกกำลังถูกหล่อหลอมและมุ่งสู่ความสมบูรณ์ครบครัน เป็นเรื่องสมควรที่จะแยกแยะให้ชัดเจนถึงสิ่งที่พระศาสนจักเรียกว่า ความเจ็บปวดทางกายภาพ เช่น ความพิการทางกรรมพันธุ์ หรือภัยพิบัติทางธรรมชาติ และความเจ็บปวดด้านจิตใจ ซึ่งเกิดจากการใช้อิสรภาพอย่างผิด ๆในโลก “นรกบนโลกนี้” - การเกณฑ์เด็กเป็นทหาร ระเบิดพลีชีพ ค่ายกักกัน ทั้งหมดนี้ล้วนเป็นผลงานของมนุษย์  ดังนั้น จึงไม่ควรถามว่า “จะให้คนเชื่อในความดีของพระเจ้าได้อย่างไร ในเมื่อยังมีสิ่งชั่วร้ายเกิดขึ้นมากมายในโลก” แต่ควรถามว่า “คนที่มีจิตใจดีและมีความเข้าใจ จะสามารถดำเนินชีวิตในโลกนี้ได้อย่างไร หากไม่มีพระเจ้า” การสิ้นพระชนม์และการกลับคืนพระชนมชีพของพระคริสตจ้า แสดงให้เราเห็นว่า ความชั่วร้ายไม่ใช่คำพูดแรกและคำพูดสุดท้าย พระเจ้าทรงบันดาลให้ความดีสูงสุดบังเกิดจากความเลวร้ายที่สุดได้ เราเชื่อว่าในวันพิพากษาครั้งสุดท้าย พระเจ้าจะทรงกระทำให้ความอยุติธรรมสิ้นสุดลง ในชีวิตโลกหน้า ความชั่วร้ายจะไม่มีที่อยู่อีกต่อไป และความทุกข์ทรมานจะสิ้นสุด 40, 286-287

ในเวลาที่เราชื่นชมยินดี พระเจ้าทรงกระซิบค่อย ๆ และในมโนธรรม พระองค์ตรัส ส่วนในความทุกข์ของเราพระองค์ทรงตะโกนก้อง ทั้งหมดนี้เป็นดังเครื่องกระจายเสียง ที่พระองค์ทรงใช้ปลุกโลกที่ไม่ยอมฟังให้ตื่นขึ้น

Clive Staples LEWIS 

(1898-1963 นักเขียนชาวอังกฤษ  ผู้แต่งเรื่อง The Chronicles of Narnia) ปัญหาเรื่องความเจ็บปวด

ก้าวเดินบนแผ่นดิน แต่ใจถวิลสู่สวรรค์

นักบุญยอห์น บอสโก

(1815-1888 นักบุญองค์อุปถัมภ์ของเยาวชน)

พระเยซูเจ้าเสด็จมาเพื่อบอกเราว่า พระองค์ทรงปรารถนาให้เราทุกคนอยู่ในสวรรค์ ส่วนนรก ซึ่งพูดกันถึงน้อยมากในสมัยนี้ ยังคงมีอยู่ตลอดไป สำหรับผู้ที่ปิดหัวใจไม่รับความรักของพระองค์

สมเด็จพระสันตะปาปา  เบเนดิกต์ ที่ 16 

8 พฤษภาคม 2007

เรารอคอยความปิติยินดีในสวรรค์ ณ ที่ซึ่งพระเจ้าประทับอยู่ เราสามารถอยู่กับพระองค์ในสวรรค์ได้ ตั้งแต่เวลานี้ และมีความสุขกับพระองค์ได้ตั้งแต่บัดนี้ แต่เพื่อที่จะมีความสุขกับพระองค์ในเวลนี้ได้ ย่อมหมายถึงการให้ความช่วยเหลือดังที่พระองค์ทรงช่วยเหลือ ให้ดังที่พระองค์ทรงให้  รับใช้ดังที่พระองค์ทรงรับใช้ ช่วยชีวิตดังที่พระองค์ทรงช่วยชีวิต และรักดังที่พระองค์ทรงรัก  การอยู่กับพระองค์ตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง เป็นการพบพระองค์ในบุคคลที่น่ารังเกียจที่สุด  เพราะพระองค์ตรัสว่า “ทุกสิ่งที่ท่านได้ทำแก่พี่น้องที่ต้อยต่ำของเรา  ท่านได้ทำต่อเราเอง”

บุญราศี เทเรซา แห่งกัลกัตตา

(1910-1997)