12. เราสามารถบอกได้อย่างไรว่า อะไรคือความเชื่อแท้
เราพบความเชื่อแท้ได้ในพระคัมภีร์ และในธรรมประเพณีที่มีชีวิตชีวาของพระศาสนจักร
( 76,80-82,85-87,97,100)
พระคัมภีร์ภาคพันธสัญญาใหม่ พัฒนามาจากความเชื่อของพระศาสนจักร พระคัมภีร์และธรรมประเพณีมีความสัมพันธ์เกี่ยวข้องกัน การถ่ายทอดความเชื่อไม่ได้กระทำโดยผ่านเอกสารเป็นสำคัญ ในพระศาสนจักยุคแรก มีการกล่าวกันว่า พระคัมภีร์นั้น “ก่อนที่จะมีการเขียนบนกระดาษหนัง ได้มีการเขียนไว้ในหัวใจของพระศาสนจักรก่อนแล้ว” บรรดาศิษย์และบรรดาอัครสาวกได้รับประสบการณ์ชีวิตใหม่ โดยการมีชีวิตเป็นมิตรกับพระเยซูเจ้า พระศาสนจักรสมัยแรกเชิญชวนประชาชนให้เข้ามาในมิตรภาพนี้ ซึ่งยังคงสืบเนื่องต่อมา ในลักษณะที่แตกต่างไปหลังการกลับคืนพระชนมชีพของพระเยซูคริสตเจ้า คริตชนยุคแรกยึดถืออย่างมั่นคงใน “คำเทศน์สอนและมิตรภาพของบรรดาอัครสาวก การบิปัง และการอธิษฐานภาวนา” ( กจ 2: 42 ) พวกเขาสามัคคีเป็นหนึ่งเดียวกัน แต่ก็เปิดกว้างต่อผู้อื่นด้วย และนี่คือความเชื่อของเราในปัจจุบัน คือคริสตชนเชื้อเชิญผู้อื่นให้มารู้จักมีมิตรภาพกับพระเจ้า ในพระศาสนจักรคาทอลิก ความสนิทสัมพันธ์เป็นหนึ่งเดียวกันนี้ดำรงอยู่อย่างไม่เปลี่ยนแปลง นับตั้งแต่สมัยบรรดาอัครสาวก
“ข้าพเจ้าได้รับสิ่งใดมาจากองค์พระผู้เป็นเจ้า
ข้าพเจ้าก็ได้มอบสิ่งนั้นให้ต่อให้ท่าน”
(โครินธ์ 11: 23)
“ธรรมประเพณีศักดิ์สิทธิ์และพระคัมภีร์ จึงมีความเกี่ยวข้องและมีความสำพันธ์กันอย่างใกล้ชิด เพราะทั้งสองสิ่งนี้มาจากพระเจ้า ซึ่งเป็นบ่อเกิดอันเดียวกัน รวมเป็นหนึ่งเดียวกัน และมุ่งไปยังจุดหมายเดียวกัน”
( การเผยความจริงของพระเจ้า 9 )
อำนาจสอนของพระศาสนจักร (MAGISTERIUM)
(ภาษาลาติน Magistcr ครู)ใช้เรียกอำนาจตำแหน่งของพระศาสนจักรคาทอลิกในการเสนอความเชื่อตามอำนาจที่ได้รับมอบหมาย ในการแปลความหมายด้วยความช่วยเหลือของพระจิตเจ้าและปกป้องความเชื่อจากการถูกปลอมแปลง