เพลงสดุดีที่ 147 (Vg 146-147)
เพลงสรรเสริญพระผู้ทรงสรรพานุภาพ
ภาคแรกของ สดด บทนี้เป็นการสรรเสริญพระเจ้าที่ทรงนำประชากรอิสราเอลกลับจากแดนเนรเทศ และทรงฟื้นฟูกรุงเยรูซาเล็มขึ้นใหม่ ภาคที่สองสรรเสริญพระองค์ในฐานะที่ทรงเป็นพระผู้สร้าง และทรงจัดหาสิ่งที่จำเป็นสำหรับสรรพสิ่งที่ทรงสร้างไว้ ส่วนภาคสุดท้าย ผู้ประพันธ์เชิญชวนกรุงเยรูซาเล็มโดยเฉพาะให้สรรเสริญพระเจ้าที่ประทานพระพรพิเศษ คือความปลอดภัย สันติภาพและความเจริญรุ่งเรืองให้แก่ตน แต่พระพรพิเศษสุดที่ไม่เคยประทานให้แก่ผู้ใดเลย คือการที่ทรงเปิดเผยความจริงในรูปแบบของธรรมบัญญัติ พระพรนี้พระองค์ทรงสงวนไว้สำหรับอิสราเอลเท่านั้น พระพรพิเศษที่พระเจ้าประทานแก่กรุงเยรูซาเล็มและอิสราเอลนั้นบัดนี้ตกเป็นของพระศาสนจักร ซึ่งเป็นเสมือนประชากรอิสราเอลใหม่ของพระเจ้า
สำนวนแปลภาษากรีกและละตินแบ่ง สดด บทนี้ออกเป็นสองบท ได้แก่ สดด 147:1-11 เป็น สดด 146 (กรีกและละติน) และ สดด 147:12-20 เป็น สดด 147 (กรีกและละติน) ตั้งแต่ สดด 148 เป็นต้นไป เลขประจำเพลงสดุดีจะตรงกันอีกทั้งในฉบับภาษาฮีบรู กรีกและละติน
อัลเลลูยา
1 จงสรรเสริญพระยาห์เวห์เถิด เพราะพระองค์พระทัยดี
จงร้องเพลงสดุดีถวายพระเจ้าของเรา เพราะพระองค์ทรงพระทัยอ่อนโยน
เป็นการดีที่จะสรรเสริญพระองค์
2 พระยาห์เวห์ทรงสร้างกรุงเยรูซาเล็มขึ้นใหม่
ทรงรวบรวมชนอิสราเอลที่ถูกเนรเทศให้มารวมกัน
3 ทรงรักษาผู้ชอกช้ำใจ
ทรงพันบาดแผลให้เขา
4 พระองค์ทรงนับจำนวนดาวในท้องฟ้า
ทรงเรียกชื่อดาวแต่ละดวง
5 องค์พระผู้เป็นเจ้าของเรานั้นยิ่งใหญ่ ทรงสรรพานุภาพ
พระปรีชาญาณของพระองค์ไม่มีขอบเขต
6 พระยาห์เวห์ทรงค้ำจุนคนต่ำต้อย
ทรงกดคนอธรรมลงกับพื้นดิน
7 จงร้องเพลงขอบพระคุณถวายพระยาห์เวห์
จงเล่นพิณร้องเพลงสดุดีถวายพระเจ้าของเราเถิด
8 พระองค์ทรงปกคลุมท้องฟ้าด้วยหมู่เมฆ
และทรงเตรียมสายฝนสำหรับแผ่นดิน
ทรงบันดาลให้ต้นหญ้าเติบโตบนเนินเขา
ประทานพืชพันธุ์ให้มนุษย์นำมาใช้
9 ประทานอาหารแก่เหล่าสัตว์
แก่ลูกของนกกาที่เรียกหาพระองค์
10 พระองค์ไม่ทรงชื่นชมในพลังของม้า
ไม่พอพระทัยในความคล่องแคล่วของมนุษย์
11 แต่พระยาห์เวห์พอพระทัยเขาทั้งหลายที่ยำเกรงพระองค์
เขาทั้งหลายที่หวังในความรักมั่นคงของพระองค์
(Vg 147)
12 เยรูซาเล็มเอ๋ย จงถวายพระเกียรติแด่พระยาห์เวห์เถิด
ศิโยนเอ๋ย จงสรรเสริญพระเจ้าของท่านเถิด
13 เพราะพระองค์ทรงเสริมกำลังแก่ดาลประตูเมืองของท่าน
ทรงอวยพรบรรดาบุตรของท่านที่อยู่ภายใน
14 ทรงบันดาลให้เขตแดนของท่านอยู่ในสันติ
ประทานข้าวสาลีอย่างดีเยี่ยมเลี้ยงท่านจนอิ่ม
15 พระองค์ทรงส่งพระบัญชาของพระองค์ไปทั่วแผ่นดิน
พระวาจาfวิ่งไปอย่างรวดเร็ว
16 พระองค์ประทานหิมะประดุจขนแกะ
และทรงโปรยน้ำค้างแข็งประดุจขี้เถ้า
17 พระองค์ทรงโยนลูกเห็บลงมาประดุจก้อนกรวด
ผู้ใดจะทนความหนาวเย็นจากพระองค์ได้
18 พระองค์ทรงส่งพระวาจาออกไป ทำให้น้ำแข็งละลาย
ทรงบันดาลให้ลมพัด น้ำก็ไหลไป
19 พระองค์ทรงประกาศพระวาจาแก่ยาโคบ
ประทานข้อกำหนดและกฎเกณฑ์แก่อิสราเอล
20 พระองค์มิได้ทรงทำดังนี้แก่ชนชาติอื่นใด
ไม่ทรงสอนกฎเกณฑ์ของพระองค์แก่เขาเลย
อัลเลลูยา
