เพลงสดุดีที่ 125
พระเจ้าทรงคุ้มครองผู้ที่จงรักภักดีต่อพระองค์
เราจะเข้าใจ สดด บทนี้ได้เมื่อเปรียบเทียบกับสภาพแวดล้อมทางประวัติศาสตร์ในสมัยหลังกลับจากเนรเทศที่กรุงบาบิโลนแล้วนานใช้ได้ ขณะนั้นศาสนายูดายถูกคุกคามจากอิทธิพลของชนต่างชาติที่เข้ามาปกครอง ประชากรอิสราเอลแสดงความวางใจว่าพระเจ้าพระทรงพิทักษ์รักษาตนไว้ เสมือนเป็นภูเขาที่ล้อมกรุงเยรูซาเล็มอยู่ โดยวิธีนี้เขาจะไม่ได้รับความแปดเปื้อนจากคนชั่ว ในโลกปัจจุบันนี้บรรดาคริสตชนก็ถูกคุกคามจากการประจญต่างๆโดยรอบ แต่ทว่าคำอธิษฐานภาวนาของพระเยซูเจ้าให้ความหวังแก่เขาอยู่เสมอ “ข้าพเจ้ามิได้วอขอพระองค์ให้ทรงยกเขาออกจากโลก แต่ขอให้ทรงรักษาเขาให้พ้นจากมารร้าย” (ยน 17:15) ในบทข้าแต่พระบิดา พระเยซูเจ้าทรงสอนให้เราวอนขอให้พ้นจากมารร้ายด้วยเช่นเดียวกัน (มธ 6:13)
บทเพลงของผู้แสวงบุญ
1 ผู้ที่วางใจในพระยาห์เวห์ย่อมมั่นคงเหมือนภูเขาศิโยน
ซึ่งไม่หวั่นไหว แต่ตั้งมั่นอยู่เป็นนิตย์
2 กรุงเยรูซาเล็มมีภูเขาล้อมรอบ
พระยาห์เวห์ทรงโอบล้อมประชากรของพระองค์ไว้
บัดนี้และตลอดไป
3 คทาของคนชั่วย่อมไม่พำนักอยู่
เหนือแผ่นดินที่พระเจ้าทรงมอบให้เป็นมรดกของผู้ชอบธรรม
เพื่อมิให้ผู้ชอบธรรมลงมือทำความชั่ว
4 ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขอพระองค์ทรงกระทำดีต่อคนดี
ต่อผู้ที่มีใจซื่อตรง
5 ส่วนผู้ที่ดำเนินตามทางคดเคี้ยว
พระยาห์เวห์จะทรงขับไล่ให้อยู่กับผู้ทำชั่ว
สันติสุขจงมีแด่อิสราเอลเถิด
