เพลงสดุดีที่ 97
พระยาห์เวห์ทรงเป็นกษัตริย์ปกครอง

    สดด บทนี้เป็นเพลงสรรเสริญพระเจ้าทรงเป็นกษัตริย์หนึ่งในหกบท ผู้ประพันธ์บรรยายการที่พระเจ้าทรงสำแดงพระองค์แก่มนุษย์โดยใช้ภาพพจน์ตามธรรมประเพณี เช่น เมฆ ไฟ ฟ้าแลบ ปรากฏการณ์เช่นนี้ยังใช้เป็นสัญลักษณ์ หมายถึงความศักดิ์สิทธิ์และความลึกลับของพระเจ้าอีกด้วย ผู้ประพันธ์กล่าวถึงเทพเจ้าที่ชนชาติต่างๆ เคารพนับถือว่าเป็นผู้รับใช้ของพระองค์เช่นเดียวกับที่กล่าวถึงในเพลงสรรเสริญพระเจ้าทรงเป็นกษัตริย์บทอื่นๆ ทำให้ชนชาติเหล่านั้นต้องรู้สึกอับอาย ชาวอิสราเอลยินดีเพราะพระเจ้าของเขาทรงยิ่งใหญ่กว่าเทพเจ้าทั้งปวง เราคริสตชนอาจเข้าถึงพระเจ้าผู้ศักดิ์สิทธิ์และทรงมหิทธานุภาพนี้ได้ โดยทางพระคริสตเจ้าซึ่งทรงมาบังเกิดเป็นมนุษย์เหมือนกับเรา

---

1    พระยาห์เวห์ทรงเป็นกษัตริย์ แผ่นดินจงเปรมปรีดิ์
        เกาะทั้งหลายจงยินดีเถิด
2    เมฆและความมืดห้อมล้อมพระองค์
        ความยุติธรรมและกฎเกณฑ์เป็นรากฐานแห่งพระบัลลังก์ของพระองค์
3    ไฟเดินนำหน้าพระองค์
        เผาผลาญศัตรูของพระองค์รอบด้าน
4    สายฟ้าแลบของพระองค์ส่องโลกให้สว่าง
        แผ่นดินแลเห็นและสั่นสะเทือน
5    ภูเขาละลายคล้ายขี้ผึ้งเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์
        เฉพาะพระพักตร์องค์พระผู้เป็นเจ้าแห่งแผ่นดินทั้งมวล
6    ฟ้าประกาศความเที่ยงธรรมของพระองค์
        บรรดาประชาชาติแลเห็นพระสิริรุ่งโรจน์ของพระองค์
7    ทุกคนที่กราบนมัสการรูปเคารพ
        และผู้ที่ภูมิใจในความว่างเปล่า จงได้รับความอับอาย
        เทพเจ้าทั้งหลายจงกราบนมัสการพระยาห์เวห์เถิด
8    ข้าแต่พระยาห์เวห์ ศิโยนได้ยินและมีความยินดี
        เหล่าธิดาแห่งยูดาห์ก็เปรมปรีดิ์
        เพราะการพิพากษาของพระองค์
9    ถูกต้องแล้ว พระองค์คือพระยาห์เวห์
        ทรงเป็นพระเจ้าสูงสุดเหนือแผ่นดินทั้งมวล
        ทรงสูงส่งล้นพ้นเหนือเทพเจ้าทั้งปวง
10    ท่านทั้งหลายที่รักพระยาห์เวห์ จงเกลียดชังความชั่ว
        พระองค์ทรงพิทักษ์รักษาชีวิตของผู้ที่จงรักภักดีต่อพระองค์
        ทรงช่วยเขาให้พ้นจากเงื้อมมือของคนอธรรม
11    ความสว่างปรากฏขึ้นeแก่ผู้ชอบธรรม
        ความยินดีเกิดขึ้นแก่ผู้มีใจซื่อตรง
12    ผู้ชอบธรรมทั้งหลาย จงยินดีในพระยาห์เวห์เถิด
        จงสรรเสริญพระนามศักดิ์สิทธิ์ของพระองค์