เพลงสดุดีที่ 63
โหยหาพระเจ้า
สดด บทนี้เป็นคำภาวนาที่งดงามบทหนึ่งในพระคัมภีร์ แสดงว่ามนุษย์มีความต้องการและโหยหาพระเจ้า ผู้ประพันธ์อยากจะอยู่ร่วมกับพระเจ้าเช่นเดียวกับพื้นดินที่แห้งผากอยากได้น้ำซึ่งเป็นบ่อเกิดแห่งชีวิต ผู้กล่าวบทภาวนานี้อาจเป็นชนเลวีคนหนึ่งที่เคยมีประสบการณ์ต้องอยู่ห่างจากพระเจ้าในพระวิหาร และรู้สึกว่าตนเองถูกตัดออกไปจากบ่อเกิดของชีวิต พระเยซูเจ้าซึ่งเป็นเสมือนพระวิหารใหม่ โปรดให้เราสถาปนาความสัมพันธ์อย่างแน่นแฟ้นกับพระบิดาได้ พระองค์ประทานพระวาจาและศีลมหาสนิทให้เรา เพื่อระงับความหิวกระหายพระเจ้าซึ่งเป็นบ่อเกิดชีวิตของเรา
เพลงสดุดี ของกษัตริย์ดาวิด เมื่อทรงอยู่ในถิ่นทุรกันดารแห่งยูดาห์
1 ข้าแต่พระเจ้า พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าของข้าพเจ้า
ข้าพเจ้าแสวงหาพระองค์ตั้งแต่เช้าตรู่
วิญญาณข้าพเจ้ากระหายหาพระองค์
กายข้าพเจ้าปรารถนาจะพบพระองค์
เหมือนผืนดินที่แห้งผาก แห้งแล้ง ไม่มีน้ำ
2 เพราะฉะนั้น ข้าพเจ้าจึงเฝ้ามองพระองค์ในสถานศักดิ์สิทธิ์
เพื่อชมพระอานุภาพและพระสิริรุ่งโรจน์ของพระองค์
3 ความรักมั่นคงของพระองค์นั้นทรงค่ากว่าชีวิต
ริมฝีปากข้าพเจ้าจะพร่ำสรรเสริญพระองค์
4 ข้าพเจ้าจะถวายพระพรแด่พระองค์ตลอดชีวิต
ข้าพเจ้าจะชูมือขึ้นเรียกขานพระนามของพระองค์
5 ข้าพเจ้าจะอิ่มประดุจได้กินอาหารอันโอชะในงานเลี้ยง
ริมฝีปากของข้าพเจ้าจะสรรเสริญพระองค์ด้วยความยินดี
6 เมื่อนอนบนเตียง ข้าพเจ้าระลึกถึงพระองค์
ข้าพเจ้าคำนึงถึงพระองค์ทุกโมงยามตลอดคืน
7 เพราะพระองค์ทรงเป็นความช่วยเหลือของข้าพเจ้าเสมอมา
ข้าพเจ้าจึงร้องเพลงด้วยความยินดีอยู่ใต้ร่มปีกของพระองค์
8 วิญญาณข้าพเจ้าชิดสนิทกับพระองค์
พระหัตถ์ขวาของพระองค์พยุงข้าพเจ้าไว้
9 ส่วนผู้ที่มุ่งเอาชีวิตของข้าพเจ้า
จะต้องลงไปในขุมลึกของแผ่นดิน
10 เขาจะถูกฆ่าด้วยคมดาบ
เป็นอาหารของหมาใน
11 แต่พระราชาจะทรงยินดีในพระเจ้า
ทุกคนที่สาบานโดยอ้างพระนามของพระองค์จะภูมิใจ
เพราะปากของคนพูดเท็จจะถูกปิดให้เงียบงัน
