เพลงสดุดีที่ 57
ผู้ชอบธรรมขอความช่วยเหลือจากพระเจ้า
ภาคแรกของ สดด บทนี้ (ข้อ 1-5) เป็นคำภาวนาด้วยความมั่นใจขอให้พระเจ้าทรงช่วยให้พ้นจากศัตรู สร้อยตอบรับในข้อ 5 ขอให้พระเจ้าทรงสำแดงพระอานุภาพในฐานะผู้ปกครองสกลโลก ภาคที่สองเริ่มโดยกล่าวสั้นๆถึงศัตรู แต่แล้วเป็นบทเพลงสรรเสริญพระอานุภาพและความดีของพระเจ้าในโลก เพลงสดุดีจบด้วยสร้อยตอบรับเหมือนในข้อ 5 ในบริบทของเราคริสตชน "รุ่งอรุณ"ที่ผู้ประพันธ์ต้องการจะ "ปลุก" นั้นหมายถึงการเสด็จมาของพระเมสสิยาห์ (ดู ลก 1:78) พระคัมภีร์ฉบับภาษากรีก (LXX) แปลคำว่า "หน่อ" หรือ "กิ่ง" ในภาษาฮีบรูว่า "รุ่งอรุณ" ซึ่งเป็นสมญาของพระเมสสิยาห์ พระเจ้าทรงเยี่ยมมนุษยชาติเสมือนรุ่งอรุณจากเบื้องบน
สำหรับหัวหน้านักขับร้อง ตามทำนองเพลง "อย่าทำลาย" มิคตามของกษัตริย์ดาวิด เมื่อทรงหลบหนีกษัตริย์ซาอูลไปซ่อนอยู่ในถ้ำ
1 ข้าแต่พระเจ้า โปรดทรงเมตตาข้าพเจ้าเถิด โปรดทรงเมตตา
เพราะข้าพเจ้าลี้ภัยมาพึ่งพระองค์
ข้าพเจ้าหลบภัยอยู่ภายใต้ร่มปีกของพระองค์
จนกว่าอันตรายจะผ่านพ้นไป
2 ข้าพเจ้าเรียกหาพระเจ้าผู้สูงสุด
เรียกหาพระเจ้าผู้ทรงกระทำดีต่อข้าพเจ้า
3 ขอพระองค์ทรงส่งความช่วยเหลือจากสวรรค์มาช่วยข้าพเจ้าให้รอดพ้น
ขอทรงทำให้ผู้เบียดเบียนข้าพเจ้าต้องอับอาย
(หยุดสักครู่หนึ่ง)
ขอพระเจ้าทรงส่งความรักมั่นคงและความสัตย์จริงของพระองค์ลงมาเถิด
4 ข้าพเจ้านอนอยู่ในหมู่สิงโต
ที่อยากกินมนุษย์เป็นอาหาร
ฟันของมันคือหอกและลูกธนู
ลิ้นของมันเป็นดาบคม
5 ข้าแต่พระเจ้า ขอพระองค์ทรงได้รับการเทิดทูนให้สูงส่งเหนือฟากฟ้า
ขอพระสิริรุ่งโรจน์แผ่ไปทั่วแผ่นดิน
6 เขาทั้งหลายวางกับดักไว้บนทางของข้าพเจ้า
ทำให้ข้าพเจ้าต้องตกต่ำ
เขาขุดหลุมไว้ล่อข้าพเจ้า
แต่เขากลับต้องตกลงไปในหลุมนั้น
(หยุดสักครู่หนึ่ง)
7 ใจข้าพเจ้าพร้อมแล้ว พระเจ้าข้า ใจข้าพเจ้าพร้อมแล้ว
ข้าพเจ้าจะขับร้องถวายสดุดีแด่พระองค์
8 จิตข้าพเจ้าเอ๋ย จงตื่นเถิด
พิณทั้งน้อยใหญ่เอ๋ย จงตื่นเถิด
ข้าพเจ้าจะได้ปลุกรุ่งอรุณ
9 ข้าแต่พระเจ้า ข้าพเจ้าจะสรรเสริญพระองค์ในหมู่ประชากรทั้งหลาย
ข้าพเจ้าจะถวายสดุดีในหมู่ชนชาติทั้งปวง
10 เพราะความรักมั่นคงของพระองค์ยิ่งใหญ่ถึงท้องฟ้า
และความสัตย์จริงของพระองค์สูงส่งถึงหมู่เมฆ
11 ข้าแต่พระเจ้า ขอพระองค์ทรงได้รับการเทิดทูนเหนือฟากฟ้า
ขอพระสิริรุ่งโรจน์แผ่ไปทั่วแผ่นดิน
