เพลงสดุดีที่ 46
พระเจ้าประทับอยู่กับเรา
สดด บทนี้เป็นบทแรกในชุด "เพลงศิโยน" (ได้แก่ สดด 46; 48; 76; 84; 87; 122) ซึ่งกล่าวยกย่องกรุงเยรูซาเล็มในฐานะ "นครของพระเจ้า" และให้เกียรติแก่พระวิหารในฐานะ "ที่ประทับของพระองค์" สดด 46 นี้แสดงความวางใจอย่างเต็มที่ว่าพระเจ้าจะทรงคุ้มครองนครนี้จากอำนาจที่เป็นศัตรูทั้งหลาย ไม่ว่าจะเป็นภัยพิบัติตามธรรมชาติ หรือการรุกรานของชนต่างชาติที่เป็นศัตรู ความคิดหลักของบทเพลงแสดงออกในสร้อยตอบรับซึ่งซ้ำถึงสามครั้ง (ข้อ 3, 7, 11) "พระยาห์เวห์จอมโยธาประทับอยู่กับเรา" สำหรับเราคริสตชน พระเจ้าผู้ทรงคุ้มครองเราก็คือ "องค์อิมมานูเอล - พระเจ้าประทับอยู่กับเรา" ในองค์พระเยซูเจ้า พระบุตรซึ่งทรงรับสภาพมนุษย์เหมือนเรา (เทียบ มธ 1:23; ยน 1:18) และประทับอยู่กับเราตราบจนสิ้นพิภพ (มธ 28:20)
สำหรับหัวหน้านักขับร้อง บทเพลงของบุตรหลานโคราห์ ตามทำนองเพลง "หญิงพรหมจารี"
1 พระเจ้าทรงเป็นแหล่งลี้ภัยและทรงเป็นพละกำลังสำหรับชาวเรา
เป็นความช่วยเหลือที่พร้อมเสมอในยามเดือดร้อน
2 ดังนั้น เราจึงไม่มีความกลัว แม้แผ่นดินจะสั่นสะเทือน
แม้ภูเขาจะหวั่นไหวอยู่ในทะเลลึก
3 แม้น้ำทะเลจะส่งเสียงกึกก้อง เดือดเป็นฟอง
และคลื่นใหญ่ทำให้ภูเขาสั่นไหว
(พระยาห์เวห์จอมจักรวาลประทับอยู่กับเรา
พระเจ้าแห่งยาโคบทรงเป็นปราการของเรา)
(หยุดพักครู่หนึ่ง)
4 แม่น้ำกับลำธารนำความสำราญมาสู่นครของพระเจ้า
ที่พำนักอันศักดิ์สิทธิ์ของพระผู้สูงสุด
5 พระเจ้าประทับอยู่ในนครแห่งนี้ ซึ่งจะไม่มีวันล้ม
พระเจ้าเสด็จมาช่วยนครนี้ตั้งแต่รุ่งอรุณ
6 นานาชาติตกอยู่ในความโกลาหล อาณาจักรถล่มทลาย
เมื่อพระองค์ทรงแผดพระสุรเสียง แผ่นดินก็ละลายลง
7 พระยาห์เวห์จอมจักรวาลประทับอยู่กับเรา
พระเจ้าแห่งยาโคบทรงเป็นปราการของเรา
(หยุดพักครู่หนึ่ง)
8 มาเถิด มาดูพระราชกิจของพระยาห์เวห์
พระองค์ทรงกระทำปาฏิหาริย์บนแผ่นดิน
9 พระองค์ทรงยุติสงครามทั้งหลายจนถึงปลายแผ่นดิน
ทรงหักคันธนู ทรงทำลายหอก หลาว ทรงเผาโล่ด้วยไฟ
10 "จงวางอาวุธเถิด และจงยอมรับว่าเราคือพระเจ้า
สูงสุดเหนือชาติทั้งปวง สูงสุดเหนือแผ่นดิน"
11 พระยาห์เวห์จอมจักรวาลประทับอยู่กับเรา
พระเจ้าแห่งยาโคบทรงเป็นปราการของเรา
(หยุดพักครู่หนึ่ง)
