เพลงสดุดีที่ 37
ชะตากรรมของคนชอบธรรมและคนอธรรม
สดด บทนี้เป็นวรรณกรรมประเภท "ปรีชาญาณ" และยังแต่งในรูปกลบทอักษรด้วยเช่นเดียวกับ สดด 9/10 ผู้ประพันธ์ซึ่งดูเหมือนจะเป็นผู้อาวุโส ให้คำแนะนำแก่เยาวชนที่ยังไม่มีประสบการณ์ในชีวิต และอาจแปลกใจหรือท้อแท้เมื่อเห็นความเจริญรุ่งเรืองของคนชั่ว ประสบการณ์เช่นนี้ดูเหมือนจะขัดกับคำสอนดั้งเดิมที่ว่าพระเจ้าทรงให้รางวัลคนดีและทรงลงโทษคนชั่ว ผู้ประพันธ์เชื่อว่าการเป็นคนดีแต่ประสบกับความทุกข์นั้นดีกว่าการเป็นคนชั่วที่ประสบความสำเร็จมีผู้นิยมชมชอบ เขาจึงเตือนผู้ฟังให้อย่าไปอิจฉาคนชั่วเหล่านั้น เพราะความรุ่งเรืองของคนชั่วนั้นไม่จีรังยั่งยืน จะสิ้นสุดในไม่ช้า
ของกษัตริย์ดาวิด
อาเลฟ 1 อย่าเดือดร้อนเรื่องคนเลวร้าย
หรืออิจฉาริษยาผู้ที่กระทำผิด
2 เขาจะเหี่ยวแห้งไปอย่างรวดเร็วเหมือนต้นหญ้า
จะร่วงโรยเหมือนพืชเขียวในทุ่งนา
เบท 3 จงวางใจในพระยาห์เวห์และทำความดี
จงพำนักอยู่ในแผ่นดินและอยู่เป็นสุข
4 จงยินดีในพระยาห์เวห์
แล้วพระองค์จะประทานให้ตามใจปรารถนาของท่าน
กีเมล 5 จงฝากชะตากรรมของท่านไว้กับพระยาห์เวห์
จงวางใจในพระองค์ แล้วพระองค์จะทรงจัดการ
6 พระองค์จะทรงบันดาลให้ความชอบธรรมของท่านส่องสว่างเหมือนแสงอรุณ
และความยุติธรรมของท่านเหมือนแสงตะวันเวลาเที่ยง
ดาเลท 7 จงสงบเงียบเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์และเฝ้ารอพระองค์
อย่าเดือดร้อนเมื่อใครสักคนประสบความสำเร็จด้วยเล่ห์กล
เฮ 8 จงระงับโทสะและเลิกโกรธ
อย่าเดือดร้อน เพราะไม่เกิดประโยชน์ใด
9 คนเลวร้ายย่อมถูกกำจัดให้หมดสิ้น
แต่ผู้ที่มีความหวังในพระยาห์เวห์ย่อมได้รับแผ่นดินเป็นมรดก
วาว 10 รอสักนิดเถิด แล้วจะไม่มีคนชั่วอีก
ท่านจะค้นหาเขาที่ไหน ก็จะหาไม่พบ
11 คนยากจนจะได้รับแผ่นดินเป็นมรดก
เขาจะอยู่เป็นสุขอย่างมาก
ซาอิน 12 คนชั่วร้ายวางแผนทำร้ายคนชอบธรรม
และแยกเขี้ยวข่มขู่เขา
13 แต่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงพระสรวลเยาะเย้ยคนชั่ว
เพราะทรงทราบดีว่าจุดจบของเขาใกล้เข้ามาแล้ว
เคท 14 คนเลวร้ายชักดาบและโก่งคันธนู
เพื่อสังหารคนยากจนและขัดสน
และเพื่อฆ่าผู้ดำเนินชีวิตอย่างชอบธรรม
15 แต่ดาบนั้นจะกลับมาทิ่มแทงหัวใจของเขา
และคันธนูของเขาจะถูกหักทำลาย
เตด 16 สมบัติเล็กน้อยของผู้ชอบธรรม
ย่อมดีกว่าทรัพย์สมบัติมากมายของคนชั่ว
17 เพราะพลังของคนชั่วย่อมถูกทำลาย
แต่พระยาห์เวห์ย่อมทรงค้ำจุนคนชอบธรรม
โยด 18 พระยาห์เวห์เอาพระทัยใส่ชีวิตของผู้ชอบธรรม
มรดกของเขาจะยืนยงคงอยู่ตลอดกาล
19 เขาจะไม่ต้องอับอายเมื่อยามร้ายมาถึง
เขาจะกินอิ่มในยามข้าวยากหมากแพง
คัฟ 20 ถูกแล้ว คนชั่วจะถูกทำลาย
ศัตรูของพระยาห์เวห์จะสูญหายไปเหมือนพืชเขียวในทุ่งหญ้า
จะอันตรธานหายไปเหมือนควัน
ลาเมด 21 คนชั่วขอยืมแล้วไม่ใช้คืน
แต่คนชอบธรรมให้อย่างใจกว้าง
22 พระยาห์เวห์ทรงอวยพรผู้ใด ผู้นั้นย่อมได้รับแผ่นดินเป็นมรดก
ทรงสาปแช่งผู้ใด ผู้นั้นย่อมไม่ได้รับ
เมม 23 พระยาห์เวห์ทรงนำทางคนดีให้ก้าวเดินอย่างมั่นคง
และทรงพอพระทัยวิถีทางของเขา
24 ถ้าเขาสะดุด เขาจะไม่ล้ม
เพราะพระยาห์เวห์ทรงจับมือพยุงเขาไว้
นูน 25 ข้าพเจ้าเคยเป็นหนุ่ม บัดนี้ชราแล้ว
ยังไม่เคยเห็นคนชอบธรรมคนใดถูกทอดทิ้ง
หรือลูกหลานของเขาต้องขอข้าวใครกิน
26 ผู้ชอบธรรมมีใจกว้าง ให้เขายืมทุกๆวัน
ลูกหลานของเขาจะได้รับพระพร
ซาเมค 27 จงทำดี หนีชั่ว
แล้วท่านจะมีที่พำนักตลอดไป
28 เพราะพระยาห์เวห์ทรงรักความยุติธรรม
และจะไม่ทรงทอดทิ้งผู้ที่จงรักภักดีต่อพระองค์
(อายิน) คนอธรรมจะสูญหายตลอดไป
และลูกหลานของคนชั่วจะถูกทำลายจนหมดสิ้น
29 ผู้ชอบธรรมจะได้แผ่นดินเป็นมรดก
และจะพำนักอยู่ที่นั่นตลอดไป
เป 30 ปากของผู้ชอบธรรมย่อมกล่าวถ้อยคำปรีชาฉลาด
ลิ้นของเขาย่อมตัดสินอย่างยุติธรรม
31 ธรรมบัญญัติของพระเจ้าอยู่ในใจของเขา
เท้าของเขาจะไม่ลื่นไถล
ซาเด 32 คนชั่วคอยซุ่มดักผู้ชอบธรรม
หาโอกาสประหารชีวิตของเขา
33 พระยาห์เวห์จะไม่ทรงทิ้งผู้ชอบธรรมไว้ในเงื้อมมือของคนชั่ว
ไม่ทรงปล่อยเขาให้ถูกตัดสินลงโทษในการพิจารณาคดี
โฆฟ 34 จงวางใจในพระยาห์เวห์และเดินตามวิถีทางของพระองค์
พระองค์จะทรงยกย่องท่านให้รับแผ่นดินเป็นมรดก
ท่านจะได้เห็นคนชั่วถูกทำลาย
เรช 35 ข้าพเจ้าเคยเห็นคนชั่วทะนงตน
ยกตนขึ้นเหมือนต้นสนสีดาร์เขียวชอุ่ม
36 ข้าพเจ้าผ่านมาอีกครั้งหนึ่ง เขาก็ไม่อยู่แล้ว
จะค้นหาอย่างไรก็ไม่พบ
ชิน 37 จงจับตามองผู้ชอบธรรม และสังเกตดูผู้สุจริต
มนุษย์ผู้รักสันติย่อมมีอนาคต
38 แต่คนบาปจะถูกล้างผลาญจนหมดสิ้น
คนชั่วจะไม่มีอนาคต
เตา 39 ความรอดพ้นของผู้ชอบธรรมมาจากพระยาห์เวห์
พระองค์ทรงเป็นแหล่งลี้ภัยในยามทุกข์ร้อน
40 พระยาห์เวห์ทรงช่วยเหลือเขา และทรงช่วยชีวิตเขาไว้
พระองค์ทรงช่วยเขาให้พ้นจากคนชั่ว
ทรงช่วยเขาให้รอดพ้น เพราะเขาลี้ภัยมาพึ่งในพระองค์
